Ik merk verwarring in mij. Ik voel en ervaar niet dat zij mijn emoties leest, zoals meestal gebeurt tussen vrouwen die samen in gesprek zijn. Deze manier van communiceren ervaar ik weinig in een gesprek met een andere vrouw. Daar ligt de focus meestal op het onderhouden en versterken van de relatie. Of om iets te vertellen wat we hebben meegemaakt. Dus er is een crisismogelijkheid in dit gesprek. Dat kan een conflict worden. Er zijn namelijk verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke communicatie. Innerlijk lach ik nu om de verwarring. Ik verwachtte dus dat wij ‘vrouwelijk’ communiceren.
Ik word bewust van meer verwachtingen. Een vriend, die in veel situaties ook gericht is op het onderhouden en versterken van de relatie, heb ik gevraagd een klus in de tuin te doen. Al eerder heb ik gemerkt dat het voor mij heel belangrijk is, hoe een klusje wordt gedaan (dit noemen ze weer een vrouwelijke manier). Dit bespreek ik met hem. Bij deze vriend merk ik dat hij vanuit de mannelijke manier werkt; het maakt niet uit hoe het wordt gedaan, als het maar wordt gedaan. Hij is bezig met het klusje en ik merk subtiel dat er vanuit mijn tenen boosheid komt met de gedachten; begrijp je me niet? Ben ik niet duidelijk genoeg? Moet ik schreeuwen tot je hoort dat ik wil dat je het anders doet? Deze subtiele boosheid dwingt me om te kijken wat het me wil zeggen.
Mijn innerlijke neiging is daar over praten met de vriend. Veel vrouwen willen met goede intenties praten om een probleem op te lossen. De mannelijke manier van communiceren is precies het tegenovergestelde. Wanneer er iets is, ervaren zij dat ‘de crisis’ losbarst en dan trekt een man zich terug en zal hij heel erg gaan lopen nadenken… om vervolgens het probleem in zijn eentje proberen te fixen. Weer een conflictmogelijkheid.
Ik hoef niet (meer) perse harmonie, maar heb besloten mijn ware wezen te volgen. Praten met boosheid is sowieso niet zo handig. De boosheidenergie heeft de ruimte gekregen en voelt meer neutraal. Ik merkte nu dat het- ook voor mij – iets kleins en onbenulligs was en hoe goedbedoeld ook, ik hoefde hem met -wat meestal in het algemeen dan ‘het gezeur’ wordt genoemd- niet lastig te vallen. De kracht door het ruimte geven aan het subtiele innerlijke conflict gebruikte ik om het klusje verder op mijn manier te ‘fixen’, dat is luisterend naar mijzelf, de planten en de omgeving. Mannelijk en vrouwelijk in eenheid, innerlijke rust. Uiterlijke rust en dankbaarheid voor wat er is.
Handig voor de vakantie tijd! Reageer gerust; info@carolienjonkman.nl.
Meer foto's