Collega Wouter van het weekblad was aanwezig. Hij had gehoord dat er nog van alles kon gebeuren. Aftreden van een wethouder bijvoorbeeld of een motie van wantrouwen hij had eigenlijk geen idee wat allemaal maar als goed journalist kwam hij op het nieuws af.
Mensen op de publieke tribune, dames steunfractie leden die het allemaal knap spannend vonden maar ik heb ze uitgelegd waarom ik het maar een saaie boel vond en het mij telang duurde.
Als eerste natuurlijk de signalen uit de maatschappij. Raalte is er klaar mee en ook raadsleden voelen heel goed aan wat hun omgeving zegt. Ze worden op verjaardagen aangesproken met “zijn jullie daar nu nog mee bezig?”(met de benodigde intonatie) Je moet wel een bord voor je kop hebben als je niet begrijpt wat dat betekend.
Een tweede ding was bijvoorbeeld de planning van het onderwerp net voor de vakantie. Strategisch gezien alleen een goede zet voor politici als ze iets willen laten stoppen. Een beslissing nemen, de pers er iets over laten zeggen. De kiezer er het zijne van laten denken en over drie maand als het politieke jaar weer begint is (bijna) iedereen het weer vergeten. Als het een media circus had moeten worden hadden ze het dus eerder of later gepland zodat ze adequaat konden reageren en niet ergens van uit Timboektoe of zo op geruchten af moeten gaan terwijl de concullega politicus goede sier maakt in de pers.
Een derde signaal direct in de zaal. De oppositie was niet op volle sterkte aanwezig, Bert Terlouw lied privé dingen voor gaan op dit verhaal. En zo had ik er nog wel een paar. Maar de belangrijkste is toch wel dat na de vakantie de opmaat voor de verkiezingen richting maart 2018 begint en zoals hier voor beschreven, Raalte is er klaar mee en dat begrijpen de politici en de berustende ondertoon in de betogen onderstreepte dat.
De dames zagen dat toen ook en vonden het knap dat ik dat zo zag. Ze waren vergeten dat ik ook een hele harde leerschool heb gehad in dit dossier en een deuntje heb mee gefloten ten tijde van de vorige verkiezingen. 1voor Allen weet u nog? De partij van Ben Mischa, een goud eerlijke Sallander maar geboren in Albanië en soms wat moeite met de Nederlandse taal. Het raadslid wat de zaak van de verdwenen buisjes naar buiten bracht. Vervolgens een aangifte aan de broek kreeg en geofferd werd door enkele bloedzuigende figuren voor eigen gewin. Gelukkig is die aanklacht weer ingetrokken. In die tijd heeft deze boer op klompen heel snel moeten leren schaken op hoog politiek niveau. Soms ook rigoureus de Raalter politiek achter en voor de schermen de klompen laten zien of voelen. Maar vooral geleerd dat je met stroop meer vliegen vangt dan met azijn.
Het hele proces soms ook met grote verbazing gevolgd. Soms omdat ik dingen wist die raadsleden niet wisten. Zelfs de college leden niet. Dingen die in vertrouwen verteld werden en ik mijn woord voor moest geven. Mijn afkomst uit de loonwerkerswereld en de weg en waterbouw opende soms ook deuren die voor anderen gesloten bleven. Je moet werknemers die een sanering uitvoeren niet achteraf een spreekverbod geven, die mannen hebben al lang gepraat op vrijdagavond na een enerverende werkweek in de kroeg of kantine met enkele potten bier op.
De politiek heeft het nu afgesloten, ik ook. Bijna dan. Heb het hele verhaal opgeschreven, mijn ervaringen, beleving en dat aangevuld met soms feiten maar ook gewoon een knipoog. Het is een best dik boek geworden en ik moet nog een ding doen. Het verhaal van Ben Mischa noteren en dat er inschuiven. Hij is nu op vakantie, heeft erbij gezeten hoe de raad besloot om het dossier te sluiten en vond het goed zo. Er komt geen vervolg door 1 voor Allen volgendjaar.
Dat opschrijven volgt na de vakantie en dan zal de raad nog een keer door het dossier heen moeten. Niet als vergaderstuk en met naam en toe naam daar in vermeld maar als een laten we het maar een ‘ouderwetse feuilleton’ noemen. Ik denk ergens rond de kerstdagen. En het leuke? U leest mee, helemaal gratis, krijgt u toch nog wat waar voor het verloren gemeenschapsgeld.
gerlant@sallandcentraal.nl
Meer foto's