Sjaak Bruggeman: “Onderweg is er genoeg te zien. Links het afgebrande huisje. Verder een tarweveld met daarover een blauwe waas van de nectar gevende blauwe korenbloemen. Een snoepwinkel voor bijen, hommels, vlinders en mieren. Een kudde schapen ligt in de schaduw van een boomsingel. De boerin zet de paaltjes iets verderop. Drie paarden krijgen er vanmorgen een metertje grasland bij om op te grazen. Ik ben de tel kwijt, maar tegen de tweehonderd roodbonte koeien lopen op de grote grasvlakte. Helaas ze kunnen erg slecht tegen de brandende zon. En goh, de aardappelvelden staan weer in bloei. Mooi, het is net een bloembollenveld.
En daar is dan het levensgrote bord met een afbeelding van een grauwe klauwier erop. Ik ben bij het nationale natuurgebied. Aan weerszijden van het weggetje die door de buurschap Oude Willem loopt ligt een enkele kilometers lange en zo’n vijfhonderdmeter brede strook grond. Het is opgekocht en zal zeer binnenkort de natuurgebieden samenvoegen. Beide boeren moesten stoppen en maken plaats voor kleine groene campings. Akkers liggen braak en weilanden zijn vogeltjesland geworden. De burgerhuisjes, op het kraakpand na, zijn al verlaten. Dan ben ik bij de bijna honderd jaar oude brug. Het monument, zwaar van de klinknagels, gaat nog makkelijk een eeuw mee. Van hieruit heb ik een prachtig zicht op de omgeving en wanneer ik naar boven kijk zie ik zwevende buizerds en tegen de helderblauwe lucht steken de niet te missen donkere gierzwaluwen mooi af. Gierzwaluwen, altijd in de lucht, altijd vliegend eten, vliegend drinken en vliegend slapen. Zo vertrouwd, maar ook zo mysterieus en fascinerend. Pfff, dik dertig graden, blij dat ik even in de schaduw zit.”
Meer foto's