Brief Hans de Kort
Geachte dames/heren,
Reeds eerder heb ik u aangesproken op de zeer nadelige invloeden van het gebruik van glyfosaathoudend landbouwgif, zoals Roundup en u daarbij gewezen op diverse desbetreffende publicaties en documentaires in de media. Dit behoeft nu dus geen nadere toelichting meer.
Zeer recentelijk heeft de Gemeente Assen, om evidente redenen dus, besloten het gebruik glyfosaathoudend landbouwgif niet meer toe te staan op gronden die door die gemeente worden verhuurd/verpacht, ondanks hevig verzet uit de landbouwsector.
Gezien de overduidelijke gevaren die aan het gebruik van dit vergif verbonden zijn, verzoek ik u het voorbeeld van de gemeente Assen te volgen en dit gebruik ook op de door u verhuurde/verpachte gronden te verbieden.
Ik verzoek u dit onderwerp in ieder geval te bespreken in een openbare raadsvergadering en het besluit hierover niet achteloos over te laten aan b&w. De welwillende houding van uw voorzitter inzake het gifgebruik in de leliënteelt, zoals we vorige week konden vernemen in de Stentor, doet me namelijk het ergste vrezen.
Met vriendelijke groet,
Hans de Kort
Reactie gemeente Raalte
Geachte heer De Kort
Op 20 maart 2017 ontvingen wij uw brief waarin u ons verzoekt het voorbeeld van de gemeente Assen te volgen en het gebruik van glyfosaathoudend landbouwgif op gemeentelijke gronden die worden verhuurd/verpacht te verbieden. Wij merken op dat in Assen een debat gaande is over dit onderwerp, maar dat de gemeente nog niet definitief tot een verbod besloten heeft.
Regelgeving en rol gemeente
De gemeente heeft geen bevoegdheden waar het gaat om gewasbeschermingsmiddelen. Het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen is in Nederland geregeld in de Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Wgb). Het College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (CTGB) is belast met de uitvoering van deze wet. Belangrijke taak daarin is het nemen van besluiten over het wel/niet toelaten van gewasbeschermingsmiddelen en biociden. De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit controleert of bedrijven de toegelaten middelen op de juiste wijze toepassen. Daarnaast houden ook de waterschappen toezicht waar het gaat om de watergerelateerde voorschriften van deze regelgeving, zoals aan te houden afstanden tot watergangen.
Gebruik op gemeentelijke percelen
U vraagt ons om het gebruik van middelen met glyfosaat op door de gemeente verpachte percelen te verbieden. Wij hebben navraag gedaan bij de vijf pachters die de grootste oppervlakten landbouwgrond van de gemeente pachten. Zij geven aan geen glyfosaathoudende middelen te gebruiken op de gepachte percelen. Drie pachters geven aan deze percelen voor biologische landbouw te gebruiken. Gebruik van dit middel past daar niet in. Gezien de praktijk op onze pachtgronden zien wij geen noodzaak om een verbod op dit middel in pachtcontracten op te nemen.
Bovendien constateren wij dat er landelijke regelgeving van kracht is die gericht is op een juist gebruik van dit soort middelen. Deze regelgeving is gericht op het voorkomen van schade aan de leefomgeving. Er zijn diverse instanties die toezien op correcte naleving hiervan. Wij vinden het ook om die reden niet wenselijk om als gemeente via pachtcontracten een middel te verbieden dat toegelaten is in Nederland.
Met vriendelijke groet,
namens de gemeenteraad van de gemeente Raalte,
de griffier de voorzitter
Reactie Hans de Kort:
Op het moment dat ik het verzoek schreef had het college van Assen inderdaad besloten dit gif te verbieden. De gemeenteraad heeft dit besluit echter voorlopig opgeschort. Hoe het er op dit moment voor staat is mij nog niet bekend. Voor mij speelt dit ook geen rol. De Gemeente Raalte heeft weliswaar niet de bevoegdheid een algeheel verbod op landbouwgif af te kondigen, maar zij kan wel verbieden het gif toe te passen op percelen die als gemeentelijk eigendom worden verhuurd/verpacht.
Dit is vooral van belang voor geïnteresseerde biologische agrariërs. Zij hebben dan gelijke kansen, zoals ik al schreef. Sommige flauwe kul-argumenten die in het concept-antwoord opgevoerd zijn, zijn het papier niet waard waarop het geschreven is.
Neem bijvoorbeeld het argument dat de pachters geen “glyfosaathoudende middelen gebruiken”. Juist gezien het feit dat hierop blijkbaar helemaal niet wordt gecontroleerd, kan het glyfosaathoudend vergif gewoon het hele jaar door straffeloos worden toegepast. Ook de opmerking dat diverse instanties toezien op het gebruik van dergelijke middelen is een gotspe. Dat is en wordt keer op keer aangetoond door gerenommeerde onderzoeksjournalisten, zoals die van het alom geprezen televisieprogramma Zembla.
Ik zou nog lang zo door kunnen gaan, maar ik acht dit niet nodig omdat de feiten evident genoeg zijn. Dat de voorliggende concept-antwoordbrief een hoog gehalte aan pure onwil toont, lijkt me voor iedere intelligente lezer duidelijk genoeg.
Glyfosaat heeft overal op onze aardbol al enorm veel leed een ellende (zoals ontelbare zelfmoorden ten gevolge van kapotte oogsten, met niet te overziene gevolgen voor de achtergebleven families) veroorzaakt. Desbetreffende documentaires (het internet staat er vol mee) spreken boekdelen.
Zembla
Zembla, het onderzoeksprogramma van BNN-VARA, maakte eerder een uitzending over het landbouwgif. Deze uitzending is via deze link te bekijken.
Meer foto's