Als je die vraag wilt beantwoorden moet je eerst weten hoe het agrarische systeem in Nederland globaal in elkaar zit en waarom die trekkers daar rondcrossen.
Als tweede moet je jezelf eens proberen te verplaatsen in de gedachtegang van die trekkerbestuurder. Wat is zijn beweegreden om juist daar te zijn, om juist die route te nemen? Probeer je eens voor te stellen dat je zelf op die trekker zit en je van punt A naar punt B moet. Dan kom je er al gauw achter dat die route door de dorpskern, met alle gevaren en risico’s van dien, onvermijdelijk is.
En als derde, bedenk eens een oplossing, jij zelf als zogenaamde trekkerchauffeur. En hoe realiseer je die oplossing?
Door Gerlant Zielman | Deel 3 van 3:
Hoe het huidige landbouwsysteem is ontstaan hebben we nu gezien, de verkeerstromen die erbij horen ook. We moeten samen op zoek naar een oplossing. Ook al ben je van mening dat al die boeren maar op moeten rotten uit Nederland, die trekker hoort erbij, want zelfs zonder boeren moet het landschap wel onderhouden worden. De trekker op de weg is ons gezamenlijke belang. De vraag is: waar willen we die wel of niet hebben?
Het voorbeeld dat ik schetste van mijn trekkerritje door Olst-Wijhe is van een kleine vijftien jaar geleden. De trekker was 180 pk, liep 40 km/h en de combinatie was max 50 ton en 18 meter lang. De innovatie in die wereld gaat ook door. Tegenwoordig hebben de jonge chauffeurs een rijbewijs gehaald, een opleiding gelijk aan vrachtwagenchauffeur. Zijn die grote beesten makkelijk 300 pk, lopen ze 50 maar zijn nog steeds max. 50 ton en 18 meter lang. Daarentegen zijn de rem systemen nog meer verbeterd, de machines zelf nog meer ontwikkeld op veiligheid tijdens transport.
De trekkers zijn niet groter geworden, de banden eronder wel en dat is wat u vaak ziet als bedreigend. Het tegendeel is waar. Hoe meer en grotere banden, hoe beter de gewichtsverdeling op de weg en op het land. Ook een groter remoppervlak, want hoe meer rubber op de weg, hoe meer weerstand bij het remmen. Ik durf de uitdaging wel aan. U met de auto met caravan en ik met de trekker met machine en dan kijken wie er van 50 naar nul eerder stil staat. Die grotere banden brengen ook technische problemen met zich mee in het verkeer. De dorpse routes waar ze over moeten, verkeersremmende maatregelen zoals drempels, paddenstoelen (die vierkante blokken midden op de weg) en bussluizen. De ambtenaar die verkeer moet weren bedenkt een ding waar een auto niet over heen kan, maar een vrachtauto wel. Moderne landbouwmachines, met over de volle breedte wielen, dus niet. De innovatie in de sector binnen de grenzen van de wet gaat door maar op het gemeentehuis…
In het geval van Olst en Wijhe zie ik een makkelijke oplossing. Stel de dijk ter hoogte van de dorpskern open voor landbouwverkeer, net als in Den Nul. Scheelt een heleboel zorgen, maar ook verkeersbewegingen in het dorp die we met elkaar eigenlijk niet willen. Hetzelfde is ook toe te passen in Heeten, waar ook een mooie rondweg ligt maar alle landbouwverkeer door de kern moet. En zo kan ik legio voorbeelden noemen. Die trekkers lopen tegenwoordig makkelijk 50 en overbruggen die paar kilometer in no-time. Waarom is dit niet al lang door de ambtenaren en politici zelf bedacht? De weg is van de provincie en die willen dat niet. Allerlei mitsen en maren, maar verschuiven doen ze niet.
De landelijke overheid maakt allerlei regels, waardoor de boeren gestimuleerd worden de weg op te gaan. De provinciale overheid maakt allerlei regels waardoor trekkerchauffeurs gestimuleerd worden om de kernen in te gaan. De burger voelt zich bedreigd en klaagt steen en been. De regionale overheid staat met de handen in het haar en maakt het vervolgens die chauffeur zo lastig mogelijk. Wat zij moeten is lobbyen in het provinciehuis en Den Haag. Daar met de vuist op tafel slaan om die kromme regelgeving van tafel te krijgen. Ga zelf de doorgaande routes, waar zij de trekker wel langs willen hebben, duidelijk bewijzeren. Dan is een groot deel van het probleem al opgelost.
Meer foto's