Het echtpaar dat naast ons plaatsnam ging het gesprek aan. Ook dat was prima. Alles was prima.
Ze bleken onderweg naar Griekenland. Met een vouwwagen. De vrouw, duidelijk jonger, scherp en onderhoudend, ging van deze vakantie een succes maken. De man, midden zeventig, ook onderhoudend maar op een omslachtige en langdradige wijze, lag ondertussen overhoop met zijn aftakeling. Hij hield zijn sportieve prestaties dagelijks bij. Een herhaling van teleurstellingen waaronder hij gebukt ging.
De ober zette twee cordon blues op tafel waar je met een heel gezin van kon eten. De vrouw zuchtte. Gloriedagen met halve marathons en ultra-lange duurlopen passeerden de revue. Ik luisterde perifeer en vroeg me af waarom deze intelligente mensen met een vouwwagen door de Zuid-Europese hitte gingen trekken. Alcoholische melancholie veroorzaakte een licht gevoel van compassie.
De volgende ochtend drukten we behulpzaam de dissel van de Holtkamper Flyer, bestickerd met verkleurde Autobahnvignetten vanaf 1994, op de trekhaak van de Mazda.
De veerboot van Brindisi naar Patras wachtte tenslotte niet.
brettcolumn@hotmail.com
staging2.brettsnap.nl
Meer foto's