De van oudsher katholieke IJsselboys en de volksclub VV Wijhe vochten vroeger hevige derby’s uit. Maar beide clubs maakten gebruik van hetzelfde sportpark, waren bezorgd over de toekomstige ledenaantallen en de gemeente had er weinig zin in om twee clubs te faciliteren. De kleedkamers van VV Wijhe verkeerden eind jaren tachtig, begin jaren negentig bovendien in erbarmelijke staat en tot overmaat van ramp brandde in die tijd ook de kantine van IJsselboys af. De gemeente stelde daarna een fusie voor. Het was wel net zo handig, daarover was iedereen het wel eens. Maar toch… De toenmalige voorzitter van IJsselboys, Jo Tijhuis, verwoordde in het Sallands Dagblad van 19 oktober 1991 zijn twijfels. “Verstandelijk geredeneerd is zo’n fusie best een goede zaak. Maar ze hebben mij ook gevraagd: ‘Wil jij straks voor de nieuwe club ook nog wat doen in het belang van de Wijhese gemeenschap?’ Gevoelsmatig moet ik dan zeggen: ‘Het is niet niks wat jullie nu van me vragen met mijn geel-witte hart.’”
“Bij VV Wijhe was het eigenlijk voor de stemming over de fusie al een gelopen race”, vertelt Voppen. “Maar IJsselboys was wat meer afwachtend. Daarbij was een tweede stemronde nodig. Dat lag ook aan het gegeven dat IJsselboys prestatief net wat beter was. Bovendien was die vereniging ook wat kapitaalkrachtiger.”
Schuren
Na de fusie bleef het nog wel een tijd wat schuren. Om al te veel reuring te voorkomen, bleven de lager spelende teams intact, maar de selecties werden gecombineerd. Ook dat ging niet vanzelf. “Toen we in ’92 begonnen, speelden we in de derde klasse. Vijf jaar later in de de vijfde klasse. Dat kon eigenlijk niet; met een grotere vereniging en dus meer talent.”
Het toenmalige bestuur hield zich voornamelijk bezig met het in goede banen leiden van de fusie. Maar in de loop der jaren kwam er vers bloed en werd er werk gemaakt van talentontwikkeling. De afgelopen acht jaar kwam het eerste van Wijhe ’92 uit in de tweede klasse. “Een gevolg van de talentontwikkeling. In drie jaar tijd konden we drie maal promoveren. Helaas zijn we vorig jaar gedegradeerd naar de derde klasse. Maar we spelen dit jaar nacompetitie, dus wie weet.” De prestaties van de vereniging bleven ook landelijk niet onopgemerkt. Wijhe ’92 werd in 2009 genomineerd voor de Rinus Michels Award (voor de vereniging met de beste jeugdopleiding).
Wijhe ’92 heeft inmiddels circa duizend leden, waarvan circa 30 procent handballers (in ’94 voegden ook de IJsselstars zich bij de club). De handbalsters spelen in sporthal De Lange Slag, de voetbaltak beschikt over vier wedstrijdvelden en een multifunctioneel trainingsveld. “We hebben nu één kunstgrasveld, maar we willen er nog graag eentje bij. Dat is jaren geleden door de gemeente toegezegd, maar is door bezuinigingen in de ijskast beland.”
Meer foto's
