Een kwartier later liepen zijn vrienden naar binnen met kratten bier en wodka. ’s Ochtends hadden ze weer gedronken, ingedronken, en waren in de trein gestapt naar het bevrijdingsfestival.
De bands dreunden door zijn hoofd. Er werd hard gefeest, geduwd en getrokken. Een kring van losgeslagen leeftijdgenoten tolde om hem heen. Zijn telefoon trilde. Terwijl een lomperd met een baard op zijn enkel ging staan las hij. ‘Kom je?’
Hij slingerde door de stad. Alleen. De drukte was overal. Nog even werd hij tegengehouden door een cordon geelvesten. Toen propte hij zich in de trein terug naar zijn dorp.
Met één golf kotste hij zijn hele Bevrijdingsdag in de wc. Hij herkende sliertjes sla, vlees en currysaus. Leeg en uitgeput plofte hij op zijn moeders bed.
De achterdeur piepte. Haar kleren gleden op de vloer. Ze draaide hem op zijn rug, ging op hem zitten en vouwde zijn handen achter zijn hoofd. ‘Zo mannetje. Jij hebt wel weer genoeg vrijheid gehad voorlopig.’
Ze had gelijk. Hij wilde voor eeuwig opgesloten blijven tussen haar lange haren.
staging2.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
Meer foto's
