Wat heb je voor Salland bereikt?
Omtzigt: “We hebben de afgelopen vier jaar hard moeten werken met en soms tégen dit Randstadkabinet. Bij bezuinigingen stond Salland vooraan. Het CDA vindt dat de Randstad wordt voorgetrokken en het oosten wordt achtergesteld als het gaat om de aanleg van nieuwe wegen. De partij stelde Kamervragen naar aanleiding van een publicatie van de Stentor over de enorme bijdragen die de provincies Overijssel en Gelderland moeten leveren voor de aanpak van wegen. Nadat binnen het kabinet Rutte-Asscher gedoe ontstond over de inkomensafhankelijke zorgpremie, moest er ineens een half miljard worden bezuinigd. Dat is onder meer gebeurd door Overijssel fors te laten meebetalen aan al geplande wegen. Zeer waarschijnlijk wil staatssecretaris Sharon Dijksma van Infrastructuur en Milieu deze Kamervragen pas na de verkiezingen van 15 maart beantwoorden….
Veel Kamerleden komen uit de Randstad. Het is heel belangrijk om juist mensen uit andere regio’s in de Tweede Kamer te hebben. Dat merkten we bij discussie rondom de toekomst van kleine scholen; de regering wilde de kleine scholentoeslag afschaffen waardoor ze gesloten hadden moeten worden. Ze dachten alleen aan kleine scholen in de grote steden maar misten de impact van sluiting van kleine scholen in kleine gemeenschappen. Na een jaar hevige politieke gevechten konden we dát tegenhouden.
Ook in de doorrekeningen van de verkiezingsprogramma’s staan weer fraaie voorbeelden van Randstedelijk denken. Zo willen bijna alle partijen 1/3 van de Spoedeisende-Eerste-Hulpposten in het land ‘s nachts sluiten. Volgens de toelichting gaat het om de minder bevolkte gebieden. Maar daar zijn juist de aanrijdtijden van een ambulance om met een patiënt in nood op tijd in een ziekenhuis te komen, het langst. Een slecht plan dus.”
Je was pensioenrapporteur: wat heb je kunnen bereiken?
Omtzigt: “De Europese commissie had een plan gemaakt waardoor zij rechtstreeks zelf regels kon maken voor Nederlandse pensioenfondsen. Ze ziet pensioenfondsen als een markt. Voor ons is het geen markt: het zijn de besparingen van mensen. Verder heeft het kleine Nederland meer gespaard dan alle andere eurolanden bij elkaar.
Het is gelukt om een deel van de plannen tegen te houden: de commissie mag zelf geen regels maken. Dat kostte nog veel overtuigingskracht in Den Haag maar ook in Brussel en andere landen.”
Waarom ben je zo vasthoudend in het dossier MH17?
Omtzigt: “Kent u een ander moment na de oorlog waarbij bijna 200 Nederlanders het leven verloren door geweld? Als je in een rechtstaat de daders voor dit soort daden niet achterhaalt en berecht, dan doe je die rechtstaat geweld aan.
Vlak na het neerhalen zeiden alle landen, inclusief Rusland en Amerika, dat ze radar- en satellietbeelden hadden en precies wisten wat er gebeurd was. Daarop is zeer waarschijnlijk de raket te zien.
Daarna raakten ze die kwijt, werden ze geheim of logen ze over hun radarinstallaties.
De Nederlandse regering moest toegeven dat ze geen enkel ander vliegtuigongeluk kent, waarbij onderzoekers primaire radarbeelden nodig hadden en ze niet kregen. De MH17 is neergehaald in een oorlogsgebied waarin iedereen radar en satellieten heeft. Die moeten boven tafel komen.
Ik zal de Nederlandse regering blijven bevragen over wanneer eindelijk een rechtbank wordt aangewezen om de juridische gang van zaken te beoordelen en wellicht te veroordelen. Dertig maanden na het neerhalen is er nog niemand als verdachte aangewezen.”
Wat vind je een onderbelicht probleem?
Omtzigt: “Honderden mensen met een Nederlands paspoort zijn afgereisd naar Syrië en Irak. Zij hebben zich aangesloten bij IS en andere jihadistische organisaties. Zij plegen actief genocide op Yazici’s en christenen. Sinds de jaren ‘40 hebben wij dit niet meer gezien.
Als Nederland moeten we veel harder optreden. Deze mensen zijn hun waandenkbeelden niet kwijt wanneer zij terugkeren. Aangezien de Nederlandse regering dit niet erkent als genocide, heb ik samen met een Britse en een Zweedse parlementariër aangifte gedaan bij het internationaal strafhof in Den Haag. We kunnen niet langer wachten met de berechting van deze mensen.”
Is het combineren van privé en werk lastig?
Omtzigt: “De werkdagen zijn lang en tijdens de dagen in Den Haag mis ik mijn gezin. Terugkeren naar Twente op donderdagavond geeft veel rust en het voelt vaak als een bevrijding om niet in de Haagse kaasstolp te hoeven blijven zitten. Ik heb Twente enorm leren waarderen als woon- en leefgebied. Juist daarom kost het mij relatief weinig moeite om mij zo in te zetten voor dit unieke stukje Nederland.”
Meer foto's
