Het proggihoes, een karakteristiek verenigings gebouwtje midden in het kleine Beckum in het mooie Twente. Een goede drie kwartier rijden en als we aankomen worden we warm onthaald met koffie. Beheerder en mede-organisator Harry van Bemmelen is gastvrij en laat ons de boel zien en ook de plek waar we kunnen slapen. We, dat is dan mijn elf jarige zoon en mij. Hij zou het ook leuk vinden, werd mij verteld, trekkers kieken! Dat gaf de doorslag om te gaan, de term brommers kieken ken ik wel maar daar nodig je geen elfjarigen bij uit. Tenminste niet in mijn beleving.
Mede-organisator en drijvende kracht Jeroen Wijlens (filmmaker van Folmerfilm op YouTube) geeft ons ook een hand en we ‘kuieren’ wat over het boeren leven (praten op z’n Twents). Langzaam komen de mensen binnen en voor iedereen is er zoveel koffie als ze willen. Het duurt niet lang en de eersten bestellen bier a € 1,75 per muntje. Om een uur of negen neemt Jeroen de microfoon, hij heet iedereen van harte welkom en de film wordt gestart. Daarna volgt op twee schermen in het café gedeelte en in de grote zaal onafgebroken alleen maar trekker beelden. Mesten, maaien en oogsten. Soms een verdwaald stukje koe op een fokveedag of als er toevallig net een boer een koe bekapt naast de slang van de zodenbemester komt dat er tussen door. Ondertussen blijven de mensen maar binnen komen en als ik om half twaalf probeer te tellen hoeveel er zijn stop ik bij de 250 man. De oude kereltjes aan de tafel, gezellig kletsend met hun jonge jenever blijven wel zitten. De mannen met de meters bier ook wel maar dat overige jong volk. Het is net een nest met mieren. De laatste 50 gok ik er bij. Als ik om half twee tegen mijn zoontje zeg dat ik het eigenlijk wel geloof zit hij nog steeds gebiologeerd naar de film tekijken achter een glas cola. Als ik een biertje wil gaan halen is het vat al weer leeg. Om half drie gaan we wel naar bed terwijl een harde kern nog door kijkt.
Als ik om elf uur ontwaak lig ik alleen in de slaapzaal waar een stuk of tien slaapzakken liggen. Na een toiletbezoek meld ik me in het cafégedeelte en zitten de mannen aan de koffie. De verhalen over de avond ervoor zijn groot. Heb je die en die gezien? Die had ook zat gehad. En die, is die wel heel thuis gekomen? Achter de laatste hebben ze om kwart over vijf de deur dicht gedraaid. Ook de gehaktballen van Harry zijn een vraag. Hoeveel heb je er verkocht? ‘200 in ieder geval’ is het antwoord, ‘maar ik heb ze nog niet precies geteld’. Harry maakt ontbijt voor de aanwezigen, eieren met spek of ham gebakken in een grote pan. De een na de ander, toe keerls nemt nog wat. Wie mut er nog koffie? De muntjes worden niet meer geaccepteerd.
Halverwege komt er twee stelletjes binnen en zij worden gastvrij onthaald. Als ze beginnen te praten is al gauw duidelijk dat het geen Tukkers zijn. Ze komen uit de polder vertellen ze, en zijn op doorreis naar het duel van FC Twente maar door op tijd weg te gaan konden ze nog even bij hun vrienden in het proggiehoes langsgaan. Vrienden? “Ja we kennen elkaar van de Twente rally, dan kijken we hier samen de uitzendingen of bezoeken samen de wedstrijden en blijven slapen.” Ook zij eten mee met het stevige ontbijt om vervolgens om half twaalf vast het eerste biertje tepakken voor de wedstrijd.
Als ik verzucht dat ik het zo gezellig vind krijg ik van Harry de reactie “Ja, je hebt nu al zoveel geschreven over de toekomst van het platteland, schrijf hier nu maar eens wat van.” Ik kijk hem verwonderd aan en hij reageert “De toekomst van het platteland, dat gaat ons hier ook aan. Wij lezen allemaal mee. Het platteland gaat op z’n kop. De kerk hier wil ons sluiten, het is te duur. Het dorp Beckum neemt het nu over.” Je bedoelt plaatselijk belang of zo? “Nee, we maken als dorpsbewoners een stichting en die neemt het over. Ik blijf beheerder maar dan vrijwillig en we houden dit in de been samen met de jeugdraad. Wat is nu een dorp zonder dorpshoes? Dan heb je toch geen leven op het platteland?”
Mede dorpsbewoners beamen het. We nemen afscheid met een welgemeend tot volgend jaar en ik geloof hem. Niet de kerk maar ‘het dorp’ Beckum neemt het over.
Meer foto's