‘Wanneer moet jij?’ ‘Er zitten er nog 3 tussen.’ ‘Ben je zenuwachtig?’ ‘Een beetje’ ‘Hoe ging het?’ ‘Het ging thuis wel beter.’ – Zo klonken enkele opgevangen gesprekken die ongetwijfeld niet uitzonderlijk zijn voor een solistenconcours. Niet iedereen houdt van een solo-optreden, toch heerste er een prettige sfeer afgelopen zaterdagmiddag in het clubgebouw: de kelder van het Kulturhus.
De solisten begrepen dat hun muzikale performance ook een leermoment was, en zij konden daarnaast menig ouder ook eens laten proeven van de muzieksfeer. Het publiek begreep maar al te goed dat het een spannende, en zeker geen dagelijkse bezigheid was van de solisten. Er was dan ook een duidelijk wederzijds begrip waar te nemen tussen het publiek en de solisten.
De solisten hoefden niet alleen het publiek te trotseren, maar kregen ook nog eens een jury met haar strenge blikken voor zich geplaatst. Een niet al te verlegen presentator slaagde erin alle acts aan elkaar te praten en kon daardoor min of meer het vooraf opgestelde tijdsschema navolgen. Het programma wisselde jong en oud, solisten en groepjes, maar zeker ook show en focus netjes af. Vaak moest het publiek aandachtig luisteren, maar een paar keer werd het verwend met alternatief entertainment.
Zo was er een ware drumbattle, en was er zelfs de gelegenheid om mee te ‘zingen’ en te klappen. Geklapt werd er natuurlijk ook sowieso na elk optreden, want dat verdienden de dappere muzikale helden allemaal. Iedereen kreeg een juryrapport mee met een positieve kijk: Wat zijn de complimenten? Waar zou nog aan gewerkt kunnen worden? En een paar solisten kregen zelfs een prijsje. Zo was er een top 3 voor drummers én voor blazers, daarnaast werden er nog aanstormende talenten benoemd. Misschien borrelen hier en daar al weer ideeën voor volgend jaar, Polyhymnia ziet graag of die ideeën volgend jaar worden verwezenlijkt!
Meer foto's
