“Samen maximaal genieten van de openbare ruimte is niet zo moeilijk. We vergeten alleen vaak het woordje ‘samen’. Je geniet zo intens van de openbare ruimte dat je vergeet dat andere mensen er ook graag van zouden genieten…. en dat terwijl jouw gedrag er voor zorgt dat dit niet mogelijk is. We kunnen ook niet verwachten dat de gemeente dit volledig voor ons oplost. Het is niet voor niks ‘openbare’ ruimte. Dan dragen we ook gemeenschappelijke verantwoordelijkheid!
De gemeente kan wel faciliteren. Soms kunnen onduidelijkheid over “bestemming” of functie van openbare ruimte misverstanden creëren. De gemeente kan door inrichting, onderhoud en informatie verschaffing. dergelijke misverstanden helpen weg te nemen! Als wij zelf dan ook bereid zijn zo nu en dan aan de andere gebruikers van de openbare ruimte te denken, kunnen we echt SAMEN genieten van onze mooie openbare ruimte!
Een voorbeeld ter illustratie: Kinderen spelen in de openbare ruimte, in de speeltuin, op een trapveldje, op de stoep, op een eigen oprit etc. Honden bezitters lopen graag met hun hond in de openbare ruimte. En gunnen hun hond ook de vrije ruimte om heerlijk even een stuk los te lopen. En uiteraard doet die hond zo nu en dan een behoefte. U voelt hem al aan. Allemaal willen ze maximaal genieten van de openbare ruimte, echter gaan deze twee functies niet altijd samen in dezelfde ruimte.
De gemeente zou kunnen helpen door twijfel over de functie van openbare ruimte weg te nemen. Dit kan door bijvoorbeeld duidelijke inrichting van de ruimte. Maar ook door goed onderhoud. Tot slot helpt goede informatie verstrekking over de correct bedoelde functie van de openbare ruimte. Een speeltuin en een trapveldje mag duidelijk als zodanig herkenbaar zijn kwa inrichting. Mocht dit niet duidelijk zijn, zouden bewoners deze discussie met de gemeente aan kunnen gaan.
In de Borgwijk Luttenberg hebben we hier zeer positieve ervaring mee. Gesprekken en discussies hebben geleid tot gezamenlijke herinrichting van een stukje openbare ruimte. De bewoners mochten een heg plaatsen die het trapveldje duidelijker afscheidt van de sloot, berm en weg. Hierdoor is duidelijk waar de speelruimte ophoudt. Deze begrenzing zorgt er ook voor dat ballen niet zo makkelijk meer de diepe sloot in rollen. Een mooi voorbeeld van participatie! Net als de extra speeltuin die in deze zeer kinderrijke buurt toegevoegd is.
Door het gras goed kort te houden zal het duidelijk zijn en blijven dat een trapveldje geen uitlaat plek is, net als de voortuinen van de huizen, de stoep en pad waar we overheen lopen. Daarentegen kan de gemeente ook stukken openbare ruimte ‘reserveren’ als losloopgebied en gebied waar geen opruimplicht heerst. De inrichting moet dan natuurlijk duidelijk maken dat dit niet bedoeld is als speelgebied voor kinderen.
Tot slot zijn er nog openbare ruimtes waar onduidelijkheid over is. Hier zou de gemeente met onderhoud en informatie voorziening duidelijkheid kunnen brengen. Wadi’s worden binnen de gemeente Raalte, volgens mij, gezien als verlengstuk voor speelruimte van de kinderen. Kortom geen hondenuitlaatplek. Echter is dit niet duidelijk, of misschien heb ik het zelfs wel mis. Kortom? Een bron van onduidelijkheid, misverstanden, en vieze voeten. Misschien goed dat de gemeente hierover een stukje duidelijkheid verschaft.
Richt de openbare ruimte goed en duidelijk in, zorg dat er voldoende ruimte is voor alle functies, onderhoud het goed, informeer over de bedoelde functies, maak het bespreekbaar en denk ook aan de andere gebruikers! Zo kunnen we SAMEN maximaal genieten van de mooie openbare ruimte! En dat zonder handhaving, en strijd. En niet onbelangrijk, het hoeft niet veel geld te kosten.
Al schrijvend denk ik bij mezelf… “dat ik nog eens van hondenpoep een item zou maken. Een onderwerp welk ik altijd graag buiten de gemeenteraadszaal heb willen houden! Dit zou oplosbaar moeten zijn zonder politieke bemoeienis!”
Proost! Op een mooie openbare ruimte!
Groet,
Roelof Schuring”
Meer foto's