Tijdens het zappen op zondagavond bleef ik hangen bij de real life soap van mijn jeugdheld Peter Jan Rens. Maar ik kan niet anders zeggen: het was treurigheid van de bovenste plank. Peter Jan gaat trouwen met zijn Virginia, die ongeveer tachtig jaar jonger is. Dat valt trouwens bijna niet op, maar dat terzijde. Meneer Kaktus blijkt geen rooie rotcent meer te hebben en laat als aanvulling op zijn AOW de voorbereidingen voor zijn ‘huwelijk’ volgen door RTL.
Ik lees te weinig roddelbladen bij de kapper, dus ik googelde waar het toch in vredesnaam is misgegaan met die man. De woorden faillissement, oplichting, grootheidswaanzin en moordaanslag kwamen in rap tempo op het scherm voorbij. Allemaal niet helemaal passend bij mijn held in zijn lichtblauwe pyjama, maar goed. Ik zocht verder, op zoek naar positieve verhalen over mister Haribo.
Maar hoe verder ik zocht, hoe dieper mijn jeugdheld naar beneden viel. Zo las ik dat Peter Jan een tijdje in Bangkok woonde, samen met een opgepikt hoertje uit een massagesalon. Hij kletste alles bij elkaar over zijn succesvolle Aziatisch productiebedrijf, maar was ondertussen enkel en alleen bezig met zijn seksverslaving. De prik van de Kaktus, zoals hij dat zelf vroeger al noemde.
Het is dieptriest. Keer op keer luisterde ik vroeger naar meneer Kaktus als hij de andere spelers in de boksring weer eens vertelde hoe het wel en niet moest in het leven. Niet mevrouw Stemband, niet Kweetniet, maar de man in de lichtblauwe pyjama had áltijd gelijk. Toch blijkt er dertig jaar later maar eentje te zijn die van alle levenslessen helemaal niets heeft opgestoken.
Meer foto's