Dat over zijn ervaringen zegt hij niet voor niets. Terlouw werkt al 34 jaar in onder andere de (geestelijke) gezondheidszorg. Hij weet hoe de in Den Haag gemaakte wetgeving op de werkvloer van de zorg uitpakt. Hij is bovendien veteraan; werd in 1982 uitgezonden naar Libanon en in zijn vrije tijd is hij amateurarcheoloog. De Sallandse geschiedenis heeft zijn warme belangstelling. Hij komt binnenkort met archeologisch nieuws over Luttenberg, tipt hij alvast.
49-ste op de lijst. Theoretisch gezien lijkt het onbegonnen werk. Maar Terlouw wil het proberen. Hij had, als hij meer op zijn strepen was gaan staan, ook als dertigste op de lijst kunnen staan, maar hij had geen moeite met een latere plaats. “Het is aangetoond dat mensen, als ze naar de kieslijsten kijken, het midden vaak overslaan. Ze kijken boven- en onderaan. Dan kies ik er liever voor om beter zichtbaar te zijn. Of ik nou als dertigste of 49-ste op de lijst sta, ik zal er even hard voor moeten werken om gekozen te worden.” Terlouw is in elk geval al druk aan het netwerken om zichzelf en zijn standpunten zichtbaar te maken. Van zijn collega’s op zijn werk hoeft hij overigens weinig steun te verwachten. “Die hebben me allemaal gezegd dat ze niet op mij gaan stemmen. Ze willen me nog niet kwijt.”
Respectloos
Terlouw is een hartstochtelijk D66’er, zijn achternaam is zelfs gelijk aan die van één van de grand old men van zijn partij, maar dat is toeval. Voordat hij raadslid werd in Raalte, zat hij in de Provinciale Staten. Hij was bovendien voorzitter van D66 Overijssel. Partijleider Alexander Pechtold profileert zich momenteel met name als fel tegenstander van Geert Wilders. Dat gaat voor een aanzienlijk deel ook op voor Terlouw. “Je kunt op twee manieren met mensen omgaan. Vol vertrouwen of argwanend. De PVV doet dat laatste en D66 dat eerste. Hoe zou jij je voelen als je constant aangesproken werd alsof je niet te vertrouwen bent. Ik heb daar echt heel veel moeite mee. Het is overigens niet zo dat ik iets tegen PVV’ers heb. Toen ik in de Provinciale Staten zat, kreeg ik te maken met vijf PVV’ers. Met vier ervan heb ik prima samengewerkt. Met die vijfde, Edgar Mulder, botste het. Daar zat ik nog naast ook. Hij staat vijftiende op de landelijke PVV-lijst, hij komt wel in de Tweede Kamer. We konden niet door één deur. Ik vond hem veel te radicaal en respectloos. Ik zie hem als een Wilders-plus.”
Koude oorlog
Terlouw maakt zich zorgen over de toekomst. Hij kijkt richting Rusland, maar ook naar Erdogan. “Er speelt geopolitiek gezien zoveel op dit moment. Ik zie duidelijke raakvlakken met de jaren dertig van de vorige eeuw. Als dit zo door gaat krijgen we een nieuwe koude oorlog of nog erger, wapengekletter langs onze Oost-Europese grenzen.” Een hele discussie volgt over de Oekraïne-situatie en de voors en tegens van raadgevende referenda. We komen er niet uit. Let’s agree to disagree, dus maar. “Je moet ook accepteren dat je niet alles weet. Er speelt zoveel… Maar we moeten problemen samen met Europa oplossen. Je kunt de grenzen van de Europese landen en van Nederland wel dichtgooien, zoals Wilders wil, maar dan krijg je alleen maar ellende. Dan gaat onze economie kapot.”
Klagers
En, en dat moet hem echt van het hart, waar hij ook problemen mee heeft, is de negativiteit in Nederland. “Wij wonen in het mooiste land ter wereld, met de beste zorg ter wereld en met het beste onderwijs ter wereld. We zijn nog het best aangeharkte land ter wereld ook. Maar Nederland is ook een land van klagers. Ik wil er niet aan voorbij gaan dat veel kritiek deels terecht is, maar we doen het hier best goed. En geloof me, ik ken de andere kant. In mijn werk als sociaal psychiatrisch verpleegkundige zie ik de onderkant van de samenleving. Ik maak dagelijks mensen met schulden, verslavingen en psychische problemen van dichtbij mee. Ik kom bij hen over de vloer, bezoek ze in drugspanden of in zwerversopvang. Maar er werken hier in Nederland ook mensen, zowel vrijwilligers als professionals, zich de ballen uit hun broek om de situatie van die mensen te verbeteren. Noem mij één ander land waar het echt veel beter is, waar je oud wil worden of waar je wilt zijn wanneer je zwaar ziek bent. Dat land vind je niet. In plaats van alle ellende uit te lichten, zoals populistische partijen doen, zou je je daar ook op kunnen focussen.”
Voordeur
D66 heeft een beetje het imago van een grachtengordelpartij. Terlouw kan daar niks mee. “Het zijn over het geheel genomen mensen met een gewone baan en een modaal inkomen net als ik. De partij heeft wat mij betreft wel een te hoog Randstadgehalte. Dat heb ik ook aangegeven. Ik wil daar graag verandering in brengen. Maar veel Randstad is ergens ook wel logisch. Daar komen nou eenmaal veel leden vandaan. In Overijssel heeft D66 circa 1500 leden; alleen in Amsterdam al 3.600 op een totaal van ruim 25000 leden. Toen ik nog in de Provinciale Staten van Overijssel zat, was er sprake van dat Veldzicht in Balkbrug (toen een TBS-kliniek, inmiddels een psychiatrisch centrum, red.) en de Karelskamp in Almelo (gevangenis, red.) op last van Teeven moesten sluiten. Je zag dat het allemaal naar het westen moest. Alles gecentraliseerd. Binnen de partij zeg ik met regelmaat dat Nederland niet alleen de Randstad is. Weet je, van hier naar de Randstad, dat voelt lang. Maar van de Randstad naar hier, dat voelt langer. Vanuit de Randstad zien ze ons een beetje als een achterdeur naar Duitsland. Vanuit mijn perspectief zijn we hier de voordeur van Nederland.”
Dat over zijn ervaringen zegt hij niet voor niets. Terlouw werkt al 34 jaar in onder andere de (geestelijke) gezondheidszorg. Hij weet hoe de in Den Haag gemaakte wetgeving op de werkvloer van de zorg uitpakt. Hij is bovendien veteraan; werd in 1982 uitgezonden naar Libanon en in zijn vrije tijd is hij amateurarcheoloog. De Sallandse geschiedenis heeft zijn warme belangstelling. Hij komt binnenkort met archeologisch nieuws over Luttenberg, tipt hij alvast.
49-ste op de lijst. Theoretisch gezien lijkt het onbegonnen werk. Maar Terlouw wil het proberen. Hij had, als hij meer op zijn strepen was gaan staan, ook als dertigste op de lijst kunnen staan, maar hij had geen moeite met een latere plaats. “Het is aangetoond dat mensen, als ze naar de kieslijsten kijken, het midden vaak overslaan. Ze kijken boven- en onderaan. Dan kies ik er liever voor om beter zichtbaar te zijn. Of ik nou als dertigste of 49-ste op de lijst sta, ik zal er even hard voor moeten werken om gekozen te worden.” Terlouw is in elk geval al druk aan het netwerken om zichzelf en zijn standpunten zichtbaar te maken. Van zijn collega’s op zijn werk hoeft hij overigens weinig steun te verwachten. “Die hebben me allemaal gezegd dat ze niet op mij gaan stemmen. Ze willen me nog niet kwijt.”
Respectloos
Terlouw is een hartstochtelijk D66’er, zijn achternaam is zelfs gelijk aan die van één van de grand old men van zijn partij, maar dat is toeval. Voordat hij raadslid werd in Raalte, zat hij in de Provinciale Staten. Hij was bovendien voorzitter van D66 Overijssel. Partijleider Alexander Pechtold profileert zich momenteel met name als fel tegenstander van Geert Wilders. Dat gaat voor een aanzienlijk deel ook op voor Terlouw. “Je kunt op twee manieren met mensen omgaan. Vol vertrouwen of argwanend. De PVV doet dat laatste en D66 dat eerste. Hoe zou jij je voelen als je constant aangesproken werd alsof je niet te vertrouwen bent. Ik heb daar echt heel veel moeite mee. Het is overigens niet zo dat ik iets tegen PVV’ers heb. Toen ik in de Provinciale Staten zat, kreeg ik te maken met vijf PVV’ers. Met vier ervan heb ik prima samengewerkt. Met die vijfde, Edgar Mulder, botste het. Daar zat ik nog naast ook. Hij staat vijftiende op de landelijke PVV-lijst, hij komt wel in de Tweede Kamer. We konden niet door één deur. Ik vond hem veel te radicaal en respectloos. Ik zie hem als een Wilders-plus.”
Koude oorlog
Terlouw maakt zich zorgen over de toekomst. Hij kijkt richting Rusland, maar ook naar Erdogan. “Er speelt geopolitiek gezien zoveel op dit moment. Ik zie duidelijke raakvlakken met de jaren dertig van de vorige eeuw. Als dit zo door gaat krijgen we een nieuwe koude oorlog of nog erger, wapengekletter langs onze Oost-Europese grenzen.” Een hele discussie volgt over de Oekraïne-situatie en de voors en tegens van raadgevende referenda. We komen er niet uit. Let’s agree to disagree, dus maar. “Je moet ook accepteren dat je niet alles weet. Er speelt zoveel… Maar we moeten problemen samen met Europa oplossen. Je kunt de grenzen van de Europese landen en van Nederland wel dichtgooien, zoals Wilders wil, maar dan krijg je alleen maar ellende. Dan gaat onze economie kapot.”
Klagers
En, en dat moet hem echt van het hart, waar hij ook problemen mee heeft, is de negativiteit in Nederland. “Wij wonen in het mooiste land ter wereld, met de beste zorg ter wereld en met het beste onderwijs ter wereld. We zijn nog het best aangeharkte land ter wereld ook. Maar Nederland is ook een land van klagers. Ik wil er niet aan voorbij gaan dat veel kritiek deels terecht is, maar we doen het hier best goed. En geloof me, ik ken de andere kant. In mijn werk als sociaal psychiatrisch verpleegkundige zie ik de onderkant van de samenleving. Ik maak dagelijks mensen met schulden, verslavingen en psychische problemen van dichtbij mee. Ik kom bij hen over de vloer, bezoek ze in drugspanden of in zwerversopvang. Maar er werken hier in Nederland ook mensen, zowel vrijwilligers als professionals, zich de ballen uit hun broek om de situatie van die mensen te verbeteren. Noem mij één ander land waar het echt veel beter is, waar je oud wil worden of waar je wilt zijn wanneer je zwaar ziek bent. Dat land vind je niet. In plaats van alle ellende uit te lichten, zoals populistische partijen doen, zou je je daar ook op kunnen focussen.”
Kader met raster: Voordeur
D66 heeft een beetje het imago van een grachtengordelpartij. Terlouw kan daar niks mee. “Het zijn over het geheel genomen mensen met een gewone baan en een modaal inkomen net als ik. De partij heeft wat mij betreft wel een te hoog Randstadgehalte. Dat heb ik ook aangegeven. Ik wil daar graag verandering in brengen. Maar veel Randstad is ergens ook wel logisch. Daar komen nou eenmaal veel leden vandaan. In Overijssel heeft D66 circa 1500 leden; alleen in Amsterdam al 3.600 op een totaal van ruim 25000 leden. Toen ik nog in de Provinciale Staten van Overijssel zat, was er sprake van dat Veldzicht in Balkbrug (toen een TBS-kliniek, inmiddels een psychiatrisch centrum, red.) en de Karelskamp in Almelo (gevangenis, red.) op last van Teeven moesten sluiten. Je zag dat het allemaal naar het westen moest. Alles gecentraliseerd. Binnen de partij zeg ik met regelmaat dat Nederland niet alleen de Randstad is. Weet je, van hier naar de Randstad, dat voelt lang. Maar van de Randstad naar hier, dat voelt langer. Vanuit de Randstad zien ze ons een beetje als een achterdeur naar Duitsland. Vanuit mijn perspectief zijn we hier de voordeur van Nederland.”
Meer foto's