Onzin.
Want wat deu’n wie vrogger as wie zaten te wachten? Een bittie vöar oe uutkieken. Iedere kear op oe horloge kieken en dan ziene det ie det 36 seconden elene ok al e doane haa’n. Op het station de böbbelties tellen op een tegel vöar blinden en slechtzienden. In het ziekenhuus de interval uutrekkenen van hoevake de lift opent, oaver een periode van een kwartier. Een bittie met oe piemeltie spöllen.
Det soart dinge.
Noe hebt wie de tillefoon, wat eigenlijk een computer is. Op de ns-app weet ik precies woar wulke trein is en weet dus exact hoe lange ik nog mut wachten. As ik noe het aantal böbbelties op zo’n tegel wul weten, zuuk ik metiene het nut d’r van op, en lear ik det wie in het verkear gin oog hebt vöar blinden en slecht zienden. Vöar die lift-interval is vaste een mooie formule. Och, en met oe piemeltie spöllen, doar verandert gin smartphone wat an.
Degene die het opvalt det iederiene op zien mobiel kik, zo snel ze an het wachten sloat, die is eigenlijk zelf ok de tied an het verdrie’m. Hij kik öm zich hen öm wat te doene te he’mm, zut iederiene op zien tillefoon kieken en bedenkt det det vrogger heel anders was. Ik weet niet, mar op die maniere wachten, det kump mie oaver as heel hard werken.
Het lik verdullemies wel een stukkiesschriever die de hele dag van alles öm zich hen zut wat een stukkie weard is.
Hoe langer ik d’r oaver noa denke, hoe mear oavertuugd ik van de volgende stelling rake: wachten is ok gewoon een activiteit.
Ja, det is het. Zelfs as ie besluut tijdens het wachten niks te doene, doe ie nog wat.
Zo beziene stel ik die stelling van net noe al wear bie töt de volgende filosofische gedachte: niks doene is ok wat doene. Namelijk niks doene!
Denne van Knöldert
Meer foto's