Terwijl ik op zoek ben naar boeren verhalen valt op dat de meeste boeren die willen praten vaak ook een (raads)functie bekleden, waarschijnlijk daardoor makkelijker praten. Daarom besloten om dan ook alle raadsleden met boeren achtergrond in Salland te benaderen.
Bennie heeft een melkveebedrijf aan de Heetenerdijk met momenteel 200 koeien, een beetje meer dan normaal maar dat heeft te maken met de verwachte peildatum (Het moment waar de regering straks van zegt; op dat moment had jij zoveel vee. Dat is je recht en van uit die situatie gaan we je korten) bij nieuwe regelgeving. Hij gaat er vanuit dat hij straks op een aantal van 175 te melken koeien uitkomt. Hij heeft twee zoons, één is al in maatschap op het bedrijf aan het werk, de ander volgt in Raalte de opleiding veehouderij. Ze bewerken 65 ha grond waar van 53 ha in eigendom.
We zijn uitgenodigd op het bedrijf en bij de ontmoeting geven we elkaar wat lacherig de hand. Zo wat officieel merkt hij op, dat doen boerenjongens onder elkaar normaal gesproken niet. Ik weet dat hij gelijk heeft. Het zet wel de toon voor het gesprek aan de keukentafel. Het blocnootje met diverse aantekeningen door hem al vast opgeschreven wordt aan de kant gelegd en we kletsen een eind op weg over de situatie in de landbouw op dit moment.
Bennie ziet veel perspectief voor de melkveehouderij in deze streek. Familiebedrijven, dat dan wel. In deze streek hangen er veel achter zo’n boeren bedrijf die ook mee eten: loonwerkers, voerfabrieken, dierenartsen en noem maar op. Economisch is het gewoon een motor van de streek. Bedrijven van 400 koeien of meer is te groot maar hij met zijn 175 koeien die ook nog regelmatig in de wei lopen heeft draagvlak in de buurt, kan voor de toekomst normaal gesproken een goed inkomen halen.
De schaalvergroting zal zeker door gaan, toen hij begon dertig jaar geleden zaten er nog acht boeren hier aan de dijk (weg) zegt hij, nu zijn het er nog twee. Dat is iets wat wereldwijd gebeurt. De slechte melkprijs op dit moment ook. De markt zal weer aantrekken en dan zal er ook weer een goede boterham zijn. En over opvolgers voor die bedrijven maakt hij zich geen zorgen. De stagelopers die zich bij hem op het bedrijf melden zijn boerenzonen met liefde voor het vak.
De zorgen die er leven op het platteland en onder die boeren die waarschijnlijk niet overleven zijn hem zeker bekend en hij is er ook volop mee bezig. Daarmee komen we aan het politieke kant van dit verhaal. Het stuk van Willy Wolfkamp heeft hij ook gelezen, dat verhaal staat niet op zich. Hij vindt het sneu voor die mensen die zo’n tien, vijftien jaar terug keuzes hebben gemaakt. De koeien hebben verkocht en geïnvesteerd hebben in bijv. varkens en dachten daar mee hun kostje te hebben gekocht. Maar dat is ook ondernemen, keuzes maken. En soms heb je fout gegokt.
Het voorstel van Jan Schokker voor een gebiedsambtenaar voor het platteland is hij op zich niet tegen. Wel maakt hij de kanttekening dat, als de raad er mee in zou stemmen, er wel weer een fultime fte van 60 a 70.000 euro aan gemeenschapsgeld wordt neergezet. Hij gelooft meer in regisseren via de bestaande kanalen, via LTO, NMV en dergelijke.
Maar ook Bennie ziet dat de problemen die mensen boven het hoofd groeien, te groot worden en besluit met: We komen daar samen wel uit, ik ben geen politicus, ik ben bestuurder. Hier moet bestuurd worden.
Meer foto's
