Daar had je ook betaald parkeren. Een gulden in het automaat gooien en een kaartje trekken had iets magisch. Het kostte een paar cent, maar dan stond je geparkeerd op het eiland midden in het centrum.
Heel soms gingen we naar Raalte want daar was een goede zadelmaker, Roerink, en ook een Hema. We parkeerden dan op de Molenhof. Machtig om in de auto te zitten en tegen die helling op te rijden. Elke keer weer de vraag, redt mama het of….
Parkeren, de trap af naar beneden en dan was je in het labyrint van winkels. In het hart van Raalte. Tenminste, zo voelde dat als kind. Met mijn vader kwam ik er ook wel eens, Hij was veel onderweg met een veetrailer en wij mochten dan mee. Hij wilde nog wel eens een tussenstop maken in Raalte, even snel wat halen bij Booijink of zo, hij vond dat makkelijk. Hij kon het dorp snel in en uit, de verkeersdoorstroming was goed. Zelfs parkeren met een trailer was goed te doen.
Als tiener fietste ik nog wel eens naar Raalte, weer voor die Hema want daar hadden ze voor tien gulden een horloge. Dat was de prijs die bij mijn zakgeld paste. En Zwolle? Ach, daar kwam ik alle dagen, ging ik naar school. Dus Raalte was eens wat anders, verandering van spijs doet immers eten?
Nu wonend in Laag Zuthem doe ik de dagelijkse boodschappen in Zwolle-Zuid of Heino. In Heino zijn op de Hema na alle winkels aanwezig. Voor de Hema ga ik naar Dalfsen. Soms ga ik op doorreis ook naar Wijhe, even snel de dijk af, de Langstraat door, een boodschap pakken en aan de andere kant het dorp weer uit en de dijk weer op richting huis. Deze kernen hebben één ding gemeen, korte looplijnen, parkeren kort bij de winkels en op de fiets trap ik door tot voor de winkel deur.
In Heino is sinds kort een vierde supermarkt, Budged-food. A-merken tegen dumpprijzen, een soort Action op voedselgebied. De eerste weken was ik altijd de enige klant in die winkel, tegenwoordig komen mensen uit de hele regio daar even neuzen, parkeren voor de deur, kopen wat er van hun gading is en vullen dan de rest van de boodschappen omdat ze toch in Heino zijn bij de andere supermarkten aan. In tegenstelling tot sommige pessimistische verwachtingen gaat ook deze winkel het redden en brengen ze zelfs de andere winkels meer omzet. Dat hebben die winkeliers daar gezamenlijk goed opgepakt toen dat pand vrij kwam.
Raalte, daar kom ik nooit meer. Nooit? Alleen voor het gemeentehuis. Het is politiek beslist dat wij voor een rijbewijs of ander document ons aan de Zwolsestraat moeten gaan melden. Maar dan naar een winkel in Raalte gaan? Echt niet. Lange looplijnen, niet mogen fietsen in het centrum, een ongezellig aandoend marktplein. En als ik met de auto ben? Probeer het dorp dan maar eens in en uit te komen, weet je wat een labyrint aan wegen ik door moet om weer in de bewoonde wereld te komen? En als ik pech heb mag ik bij kruispunt Bos in de file staan.
Raalte, het heeft zijn magie verloren en kan wel wat Maggi als smaakversterker gebruiken. De Molenhof als centrum van het labyrint is afgesloten van de rest van de wereld. De magische doorgangen langs leuke horeca van weleer zijn doodlopende donkere steegjes geworden. En de bruggen over het kanaal? Afgesloten. En daarmee is voor de automobilist het dorp een vesting geworden. Mijn kinderen nu? Ze lachten me uit met mijn idiote herinneringen aan Raalte. De Molenhof? Pap, echt? Zij stappen hier op de fiets en vliegen naar Heino of Zwolle-Zuid en als het daar niet is? Dan trappen ze even door en gaan naar Zwolle-centrum.
Weet je waar ik op doorreis ook nog wel eens even snel boodschappen wil doen? Lemelerveld. Even snel van de weg af, parkeren op dat mooie grote nieuwe Kroonplein in het centrum. Alle basiswinkels aanwezig en binnen no-time weer op weg.
Raalte, de winkeliersvereniging zucht en steunt. Klaagt steen en been en de politiek gaat een miljoen van ons gemeenschapsgeld investeren in het afschaffen van betaald parkeren. Ze doen maar. Wat ik niet begrijp is waarom ze denken dat wij dan wel daar onze boodschappen kom doen. Ik zou het geld spenderen om het centrum te revitaliseren.
Meer foto's