“ ’t Zal wel een koniene wes weane”, zei een vriendelijke vrouw teengoaver mie met een glimlach op höar gezichte. “Ik heb det met de auto ok ‘ns een kear ehad. Det d’r een katte onder kwam. Toch wel een raar geluud.” Ik dach an het krijsen van die katte, mar zie ging verder. “Det die katte dan oaveral teeng anknalt zo onder oe auto. Ik höaren ‘m onder de wielkas döarrommelen…”
O gottegod, wat een naar geluud, dach ik. Mar ok hier: gin interesse vöar de katte, wel vöar het geluud van onder de auto vandan. Zie was een dag later speciaal nog eam döar de wasstroate ewest en betalen een euro extra vöar het programma ‘diamant’ want dan namen ze de onderkante van de auto ok met.
Oons gesprek:
Zie: “Zol de machinist det geluud ok ehöard he’mm?
Ikke: “As e mar wel döar ridt.
Zie: “ ’t Zal wel een koniene wes weane”
Ikke: “Een mens zal het wel niet weane, want dan zol e toch wel estopt weane?”
Zie: “Of det e zien cursus bedrijfshulpverlening nog niet of erond hef?”
Kiek, het wönn een leuk gesprek.
Ikke: “Of det die machinisten neeje dinge leart. Det ie net zo goed döar kunt riene ömdet d’r dan toch niks mear an te redden valt.”
Zie: “Det ze de dienstregeling heilig verklaard hebt. Vöaral in disse herfsttied met blad op de weg.”
Ikke: “Foei toch, zo magge wie toch niet proaten?”
Zie: “Och, det dut iederiene toch de hele dag doär? In de voetbalkantine, in het café, straks bie het koffie-apparaat op het werk, noe in de trein… As het mar niet in de kraante kump. Of ze d’r op social media lucht van kriegt”
Denne van Knöldert
Meer foto's