Toen ’t Natuurlijk Huus nog op de tekentafel lag werkten we van binnen naar buiten. Eerst bedenken welke ruimtes we precies wilden, daarna kijken hoe groot we iedere ruimte wilden. Dus geen badkamer waar je je fiets ook met gemak kwijt kunt, maar wel de deur naar slaapkamers zestig centimeter van de kant zodat daar ruimte ontstond voor een handige kledingkast.
Vervolgens hebben we gekeken welke ruimtes we noord (kantoortje), oost (slaapkamers), zuid (leefruimte) of west (veranda) wilden. Toen het er aan de binnenkant van de muren goed uitzag, zijn we de buitenkant gaan tekenen.
Daar was de zuidkant een belangrijk issue. Die kant is namelijk zoveel mogelijk van glas, om optimaal te genieten van de zon, zijn licht en zijn warmte. Maar tegelijk wil je daar in de zomer juist van afgeschermd worden. Oplossing was een overstek. Herman Harms heeft die zo groot gemaakt dat de zon er van eind september tot zo ergens in mei onder door schijnt. In de maanden daartussen staat de zon hoger en kan die niet binnen.
De overstek op de kopse kanten van het huis (oost en west) dienen een dubbel doel. Ze houden de buitenmuren droog en ze geven ’t Huus een sierlijke vorm. Gewoon voor ‘de mooi’ dus, maar die droge buitenmuren, dat is eigenlijk wel heel belangrijk. De bouwconstructeurs van IBZ durfden het aan uit te spreken dat een permanent droge buitenmuur tussen de 10 en 20 procent aan stookkosten kan schelen.
Hoe dat zit? Heel eenvoudig: als je je huis verwarmt, als je de temperatuur omhoog wil krijgen, moet je de binnenlucht opwarmen. Als die vochtig is, moet je dat water mee opwarmen. (Dat is een van de redenen waarom een vochtig binnenklimaat niet zo slim is.) En als er water in de buitenmuur zit, ben je dat ook – ongevraagd – aan het meeverwarmen.
Meer foto's