Het VluchtelingenWerk is in Raalte al jaren bezig om mensen met een verblijfsvergunning in burgeren. Dit jaar gaat het om 93 statushouders, vooral gezinnen omdat Raalte veel gezinswoningen aanbiedt.
Marloes is teamleider ‘decentrale opvang’. Met zo’n vijftien vrijwilligers zorgt ze er vanuit het Kulturhus in Raalte voor dat nieuwkomers een goede start krijgen in Raalte. Dat hele proces duurt, vanaf het moment dat de statushouders het AZC uit komen, zo’n anderhalf jaar. “Zorgen voor stroom, gas en water, kijken wat de vorige bewoner aan nuttige inboedel achtergelaten heeft, met een lening witgoed kopen, maar ook zorgen voor een huisarts, school, overleggen met de buren, lid worden van een sportvereniging en noem maar op. Na die anderhalf jaar moeten ze in principe op eigen benen kunnen staan en zelfredzaam zijn, ook al houden we dan nog wel spreekuren. Die mensen komen uit een heel andere omgeving en cultuur, dat is een enorme overgang.”
Bureaucratie
Van haar vrijwilligers wordt dan ook het nodige verwacht. “Ze moeten heel veel regelen en niet terugschrikken voor bureaucratie. En het is intensief, als je zo’n gezin begeleidt dan heb je daar al snel twee of drie dagdelen per week voor nodig. Dit vrijwilligerswerk is ook vaak een kwestie van geduld en lange adem. Er gaat best wel eens wat mis, zeker door de taalbarrière. Dan ontstaat er een probleem met een energieleverancier en dat moet opgelost worden. Want er moet betaald worden.”
Susanne is teamleider ‘inburgering’. Zij zorgt met een groep van zo’n dertig vrijwilligers dat de taal geleerd wordt. “Het zijn taalcoaches en klasse-assistenten. Onze cliënten, iedereen tussen de 18 en 65 jaar, krijgen wekelijks taalles in een speciale klas bij Landstede. Veel vrijwilligers komen uit het onderwijs, zijn bijvoorbeeld gepensioneerd of werkloos, maar dat hoeft natuurlijk niet. Je moet wel gevoel voor taal hebben. En iets hebben met kennisoverdracht.”
Verschil
Beiden hebben de gang van zaken rond het inmiddels afgeblazen AZC in Raalte met veel belangstelling gevolgd. “Het was vooral goed om te zien hoeveel mensen, verenigingen, organisaties en bedrijven wilden helpen in met name die grote verbindingsgroep die opgezet was door de gemeente. Het verschil is trouwens dat onze cliënten hier in Raalte een toekomst gaan opbouwen. Terwijl de mensen in het AZC maar voor kortere of langere tijd in dat centrum zouden verblijven.”
Waarom VluchtelingenWerk het moeilijker heeft om vrijwilligers te vinden of in contact te komen met die verenigingen en organisaties, dat weten ze niet precies. “Misschien omdat er vorig jaar veel publiciteit over vluchtelingen was. En toen dat plan voor een AZC in Raalte kwam, werd het erg concreet. Sommige vrijwilligers die zich wilden inzetten voor dat AZC hebben zich trouwens wel bij ons aangemeld. Die wilden niet wachten tot het AZC er stond.”
Gescreend
Maar al die andere vrijwilligers, alleen de verbindingsgroep had al tientallen leden, zijn ook van harte welkom. “Ook de bedrijven die daar bij zaten. We kunnen stageplekken voor onze cliënten heel goed gebruiken. En geld. We hebben een potje voor tweedehands fietsen, maar dat is bijna leeg.”
De soms felle kritiek op asielzoekers kennen ze ook, zeker via de social media. “Daar reageren we niet op. We denken niet dat zoiets helpt, dat het overkomt bij mensen die zich meestal nauwelijks verdiept hebben in dit onderwerp. Onze cliënten zijn echte vluchtelingen, absoluut geen gelukszoekers of economische vluchtelingen. Ze zijn volledig gescreend en gecheckt door de IND, als er ook maar enige twijfel was over hun verhaal dan krijgen ze echt geen verblijfsvergunning. En de verhalen dat we ze enorm in de watten leggen, die kloppen zeker niet. Onze cliënten moeten zelfredzaam worden, op eigen benen kunnen staan in deze samenleving, daar is alles op gericht.”
Meer foto's