Toen ik nog jonger was, was ook ik iedere avond bij de muziek te vinden. Dansen, drinken en drammen. Oude bekenden spreken, naar de feesttent om te dansen, drinken of drammen. Na afloop een broodje shoarma, de volgende dag je roes uitslapen en de volgende avond hetzelfde programma volgen. Wat genoot ik daarvan. Oooh, het was weer zo leuk, maar……ik had net genoeg gehad, zei ik tegen de buren.
Maar ja, het lijf kan niet meer zo lang staan, de kunstknieën kunnen niet meer dansen en van een beetje drank word ik niet goed. Kortom, ik ben te oud geworden om op deze manier een feestje te vieren. Ik geniet nu van goede gesprekken met leuke mensen op een zitfeest. Kan ik eindelijk mijn zitschoenen eens aan.
Ga je nog, vroeg een bekende in het zwembad. Nee, zei ik, ik zwem liever.
Ga je nog, vroeg een bekende in de supermarkt. Nee, zei ik, ik heb een kar vol lekkere dingen voor thuis.
Ga je nog, vroeg een bekende bij de bakker. Nee, zei ik, ik eet een broodje shoarma thuis.
Ga je nog, vroeg een vriendin. Nee, zei ik, ik ben nu echt oud.
Och, de wind blies de muziek naar ons terras, de buitenkeuken zorgde voor lekkere geuren en mijn lief maakte voor mij een dansje. Het dorpsfeest was gezellig, zo hoorde ik. Maar ik heb het niet gemist. Wij vierden ons eigen feestje.
Johanna van den Berg
Uit het leven van een pensionado
Meer foto's