Door Eddy van Hijum
Gedeputeerde Economie
Met dat gegeven kun je als overheid twee dingen doen; achterover leunen omdat je ‘er niet over gaat’, of toch de handen uit de mouwen steken en kijken wat er wél mogelijk is. Dat laatste hebben we in Overijssel gedaan. De eerste stap was dat we samen met andere provincies in Brussel voor elkaar kregen dat we de aanleg van breedband in het buitengebied financieel mochten steunen. Daarbij bleef het voor regionale initiatieven overigens nog ingewikkeld genoeg om de staatssteun-toets te doorstaan.
Piet Grootenboer van Cogas Kabel Infra Buitengebied BV laat in het Overijsselse Breedband Magazine optekenen: “Zonder de Overijsselse subsidieregeling lag er nog steeds geen breedband op het platteland. Wij waren ervan overtuigd dat de aanleg niet rendabel was. Maar de vraag is er wel. Daaraan twijfelden we niet. Animo genoeg. Toen Overijssel in 2014 een subsidieregeling startte, begon Cogas met de subsidieaanvraag. Tot onze verrassing kwamen we er tijdens dit rekenproces achter dat het ook zonder subsidie kon gaan lukken.” Lees hier het hele interview.
Het kan wél
Inmiddels zijn we zover dat breedband in de hele provincie wordt uitgerold. Dit succes van breedband in het Overijsselse buitengebied kent vele vaders. Allereerst de regionale coöperaties die het initiatief namen om inwoners voor de aanleg te interesseren en te mobiliseren, die ongelooflijke volharding en flexibiliteit hebben getoond. Natuurlijk de marktpartijen en gemeenten. En ja, ook de provincie Overijssel heeft een bijdrage geleverd. Provinciale Staten trokken 56 miljoen euro uit voor breedband. Niet om het zelf aan te leggen, maar om iedereen te steunen met een goed plan voor breedband in zijn regio. Dat bracht veel ballen aan het rollen.
Wat telt is wat werkt
Het was voor iedereen behoorlijk pionieren, want breedband in het buitengebied was nog nergens op grote schaal aangelegd. Daarom hebben we als provincie het overleg gefaciliteerd met initiatiefnemers en met gemeenten, om van elkaars ervaringen te leren en gemeenschappelijke antwoorden op vragen te formuleren. Zodat men het wiel niet in elke situatie opnieuw hoefde uit te vinden.
Hoe ga je als gemeente om met leges en zogenaamde degeneratiekosten? En wat werkt er wel en niet bij de vraagbundeling om de 50%-drempel te halen? Ook de open houding om te leren van fouten en waar nodig terug te keren op schreden – bijvoorbeeld in het ontwerp van de financieringsregeling of het creëren van een collectieve beheersorganisatie – heeft bijgedragen aan het succes. Geen dogma’s, wat telt is wat werkt. Het resultaat mag er zijn. Als alles volgens plan verloopt is in 2017 nagenoeg de hele provincie voorzien van breedband.
Meer foto's
