Deze weken ben ik voor het Dorpshuus in Heino druk met de organisatie van de ECO- en ENERGIEbeurs op 7 en 8 oktober 2016. Samen met andere vrijwilligers bezig zijn om het Dorpshuus ook hiermee op de kaart te zetten, een mooie uitdaging.
Maar het initiatief om nu net dit onderwerp voor de beurs te kiezen is niet zo toevallig, ik heb wel wat met het wel en wee van de aarde en hoe we er mee omgaan. Daarom ondersteunen we thuis al tientallen jaren Greenpeace en Natuurmonumenten. Niet dat een lidmaatschap van die clubs mij een goedkeurende stempel geeft, het is maar een miniscuul druppeltje op de gloeiende plaat.
Je zou veel meer kunnen doen maar dat is niet zomaar te realiseren. Gelukkig lopen er op deze aardbol wel avonturiers rond, tevens bevlogen eco-pioniers, die soms lijf en leden in de waagschaal zetten om verwoesting van de regenwouden en de vervuiling / overbevissing van de zeeën aan de kaak te stellen. Die hebben steun nodig en daar doen we dus graag aan mee.
Dat we (klein-)kinderen hebben sterkt die gedachte nog meer. Krijgen die in 2050 nog walvissen te zien? Of de oerang-oetangs en mensapen van Borneo? Zonder activisten en groene lobyisten regeert alleen het geld en dus kortzichtigheid. Denk hier in Nederland maar aan miljarden kostende nieuwe kolencentrales naast de opmerking dat windenergie draait op subsidie. En dat we 130 km per mogen rijden.
Wat kan je dan wel doen? Die eco- en energiebeurs organiseren bijvoorbeeld. Al pratend met de jonge Raaltenaar Emil Goosen blijkt er ook een hele wereld te winnen aan duurzame ontwikkelingen. Hij presenteert op 7 oktober een kijkje in de toekomst: wat kan nu al, wordt aan gewerkt en zal straks bruikbaar zijn om de aarde leefbaar te houden. Als je bedenkt dat hij niet alleen in verbinding staat met de TU in Delft maar ook (energie-)contacten in de hele wereld onderhoud vanwege zijn inzet voor de Verenigde Naties dan hebben we precies de man die in ons plaatje past. Vragen stellen, discussie, dat wordt een boeiende avond.
Op zaterdag 8 okt. de beurs met lokale ondernemers. Eco boer Jan Overesch komt uiteraard. Ik vertelde hem het verhaal dat ik langs de Maas een trekker met die grote armen al spuitend over de aardappelvelden langs zag komen en ik dus wel tweehonderd meter al fietsend de adem heb ingehouden. Dat was geen water, stelde Jan vast. Je wil niet weten wat er allemaal gespoten wordt.
En al pratend met mensen als Jan en die van de andere bedrijven kom je er achter dat er nog veel meer mogelijkheden zijn , voor jou, voor mij, gewone inwoners van Salland, die al te realiseren zijn in en op je eigen woning en koelkast. Soms simpel maar ook technische hoogstandjes met economisch voordeel waar ik nog niet van had gehoord. En als velen de moeite nemen naar Emil te komen en of de beurs te bezoeken dan is onze duurzame missie geslaagd.
Meer foto's