Vöarige wekke schreef ik oaver de earste schoeldag van een brugsmurf. Oaver det det muuilijk kan weane, mar det het ok grote vöardelen hef. As ie goat studearen, bent de vöardelen nog völle groter. Vöaral as ie ok in de stad goat wonen woar oe hogeschoele of universiteit stiet.
In disse tied blif de student vake thuus wonen. Is goedkoper, zegt ze dan. Mar ie kunt in dit land heel goedkoop geld lenen det ie renteloos terugge kunt betalen vanof het moment det ie noa de studie een goed betaalde bane ‘evunn hebt. En het schelt ok as pappa een joar langer döarridt in zien auto en mamma íen kear neeje klearen oaverslöat.
Een studiekamer, woar ie woont en sloapt tegelieke. Pappa zei d’r niet bie det zoonlief op die woon- en sloapkamer ok nog mut studearen ok. En noe kan ik hier een bittie populair goan ze’ng det d’r meestentieds van studearen ok niks terechte kump, mar det is niet zo. As pappa zien zunne vier joar niet zol met maken, kenn’ hij ‘m noa de studie niet mear terugge. Det kan ik hem verzekeren.
Wonen, sloapen, studearen, ik kan pappa verzekeren det doarmee nog steeds alles niet verteld is, wat d’r op zo’n studentenkamer ollemoal nog mear geböart. En noe kan ik hier een bittie populair goan ze’ng det d’r meestentieds van alles geböart woar ie bange vöar bent, mar det is ok zo.
Dus pappa’s en mamma’s wiens wichter goat studearen: stuur ze op kamers en hoal oe harte vaste. Ie kriegt ze – döar de bank ‘enömm – oaver vier joar terugge of’ eleaverd, kloar vöar een mooie rol in de maatschappij. Want juust döarumme leent de staat renteloos geld uut.
Denne van Knöldert
Meer foto's