Er is nog slechts behoefte aan ontspanning en zo weinig mogelijk afleiding. Toch staan er bij ieder gymtoestel en langs iedere zijlijn coaches, die in de veronderstelling zijn dat hun pupillen nog laatste aanwijzingen of acute mentale bijstand nodig hebben. Vreemd. Zit een baanwielrenner te wachten op een man met een sikje die hem vlak voor de start nog even hard op rug en schouders petst? Is een volleybalster geholpen met om de haverklap een time-out waarbij een coach met een klembord in zijn hand het team toeschreeuwt? En met wie staan die hockeycoaches eigenlijk in verbinding met hun ridicule headsets?
Dat het ook anders kan bewijst een coach op sportpark De Elshof in Wijthmen. Op een rustig moment in de wedstrijd roept de grens/coach zijn linksback bij zich: ‘Je had net mee naar voren kunnen gaan, Chris.’ De jongeman, licht hijgend, antwoordt kalm: ‘Daar had ik even geen zin in maar wie weet de volgende keer?’
Prachtige ontspanning op een echt grasveld.
brettcolumn@hotmail.com
staging2.brettsnap.nl
Meer foto's