Wat evolutie betreft maken we rare dingen mee deze Tour. Wielrennen past zich aan aan de media: een qua etappeverloop saaie eerste tourweek omdat de Tourdirectie ook wel weet dat alle aandacht tot gisteren op het EK gefocust was. Hoezo de Tour wacht op niemand? De Tour wachtte dit jaar op iedereen! (En ook op Contador toen die in de eerste dagen onderuit ging, dat hadden ze in de Giro ook moeten doen toen Kruijswijk door het ijs zakte.)
Froome evolueerde zaterdag de afdaling door de stang als zadel te gebruiken en toch nog mee te trappen. Wanneer gaan ze boven op zo’n col wisselen van fiets?
En Rasmussen verklapte dit weekend in Andere Tijden Sport hoe het pokeren in de wielersport doorontwikkeld wordt. Met een fit lijf toch een grimas trekken als de tv-camera langs komt, er vanuit gaan dat de ploegleider van je medevluchter dat ook ziet en jouw concurrent opdracht geeft te versnellen. Een hogere vorm van ‘eerst het bordje van een ander leeg eten’. Prachtig.
Dan de bril. Die ontwikkelt zich niet door, die ontwikkelt zich terug. Een wielerbril draag je tegen de wind en tegen de vliegen. Marketingmensen hebben hem airodynamisch gemaakt waardoor het een hebbedingetje werd. Dus kon de prijs omhoog. Alle wielrenners fietsen er mee. En je krijgt er ook nog drie verschillende voorzetglaasjes bij ook (waarvan er twee structureel in de kast liggen, van iedere nieuwe bril weer).
Onze Man was dat zat. Hij was deze winter in New York en kocht een gewone zonnebril voor twee dollar in China Town. Daar fietst hij dit hele jaar al mee. Geen probleem met wat dan ook. Of Onze Man gelijk heeft? Hij zag er Thomson ook mee fietsen. Die gaf thuis zijn vrouw een afscheidszoen, griste snel nog even een fancy zonnebril van het dressoir en is er mee de Tour in gestapt. Niks mis mee.
Alleen dat zonneglas, daar twijfelt Onze Man nog over. Je zit de hele rit voorover, hebt de zon nooit in je gezicht. Waarom dan een zonnebril? Of zou dat voor het pokeren zijn…
Wie het weet mag het zeggen.
Meer foto's
