Wie loopt ze eam langs. De dt-fout. Het schient det de regels doaroaver te muuilijk bent en det de goegemeente doarömme onderbewust kös vöar de variant die het meeste vöarkump. Tja, dan giet het soms fout. Vrogger learen wie die regels gewoon. Mar eans is det op-ehoalen. Earst deun allenig wichter het fout. Mar die wichter bent noe dertigers en veartigers, oaver een joar of twintig schrif de hele beroepsbevolking gewoon lukraak een d en/of een t zo as het mar uutkump.
‘Jouw’ mut met een w as het een anwiezend vöarnaamwoord is. Jouw boek! Det giet zo vake fout, det ze det de ontbrekende w nuuumt. Ömdet e meestentieds vergetten wördt.
Geloofswaanzin is ok fout. Het is geloofswaan. Het is namelijk een waan, net as in waanbeelden. Trouwens geleufswaan is ok wel waanzin, mar det wördt niet bedoeld.
Dan noch: noch het een, noch het ander. En niet nog. Ik kwam det woard teeng in de kerktuin van een protestantse kerke op De Worp, an de oaverkante van de IEssel bie Deamter.
Het woard is goed gebruukt. Kinderen meung d’r niet spöllen, noch det ie de hond d’r uut mag loaten. Taalkundig klopt het. Mar maatschappelijk deugt d’r niks van. Een kerke die het kinderen verbiedt (met dt) op het gazon van God te spöllen. Det mut bedacht weane vanuut geloofswaan. Mar ik vind het waanzin.
Ik wus het wel as kind, dan kwam ik ok niet in de kerke zelf spöllen.
Denne van Knöldert
Meer foto's
