De andere persoon vindt het heerlijk om aandacht, bescherming en zekerheid te krijgen van de ander, hoeft niet zelf na te denken, geen eigen verantwoordelijkheid te nemen,omdat de ander voor hem denkt, zorgt en beslist. Zo lijken mensen in zulke relaties elkaars leegte op te vullen, dit noemen we afhankelijkheid.
Naar aanleiding van dit thema schrijft iemand mij; ‘ik denk doordat ik zovele afwijzingen heb gehad dat ik mijzelf minder waardeer. Ik heb vaak bevestiging nodig van anderen. Vooral als het om emotionele beslissingen gaat zeg maar. Maar ook binnen mijn werk. Ik stel zaken uit als ik er moeite mee heb, slaat nergens op, want daar ligt juist mijn kracht. Ik vind het moeilijk mijn mening te uiten, bang om steun of goedkeuring te verliezen. Bang dat ik fouten ga maken, dus ga ik leunen op anderen.
Ik voel me erg vervelend als ik alleen ben. Mijn grootste angst is om in de steek gelaten te worden. Dus zal ik er alles aan doen om mensen om mij heen te hebben, daarin ga ik vaak over mijn grenzen heen. Altijd klaar staan terwijl het niet uitkomt of ik geen zin heb. Ik doe het dan wel, want mensen moeten mij aardig vinden. Ik denk dat ik een ander nodig heb om gelukkig te zijn omdat ik niet alleen kan zijn. Maar ik weet, ik kan geluk niet bij een ander zoeken, dat moet ik bij mijzelf zoeken, dat moet uit mijzelf komen. Ik krijg zo vaak te horen dat ik mijzelf wegcijfer. En dat alles omdat ik bang ben afgewezen te worden.
Muurtjes komen om ons hart. Levenskracht, intimiteit, en wederzijds respect zijn uit de relatie verdwenen. We vluchten in ons werk,andere relaties en/of pleziertjes.
In gezonde vriendschappen wil je graag samen zijn, spreek je verwachtingen uit, heeft een ieder de vrijheid om ‘nee’ te zeggen en heb je respect. In zo’n relatie zal de ander je aanmoedigen al je mogelijkheden en talenten te benutten, je bent door een ander gekend en je partner laat je vrij om jezelf te zijn.
Reageer gerust; info@carolienjonkman.nl
Meer foto's