Mijn mond viel open van verbazing. Bakker Ben was aanwezig? Hoe kon dit? Bakker Ben, die wekelijks een kort en stevig broodje voor me bakte. Hij was uit het bos gekomen. Op een zaterdag in mei. Bij daglicht.
Want diep in het bos staat zijn oven. Onvindbaar voor iedereen. Alleen de heerlijke geur boven de boomtoppen verraadt iets. Hier bakt Bakker Ben zijn brood. Hij is schuw en mijdt de wereld. Is het iets uit zijn jeugd? Slechts één keer per dag waagt hij zich naar de geheime plek. Daar geeft hij de versgebakken broden aan zijn assistente. Een kort moment. Een zoen. En weg glipt hij weer.
En nu stond hij daar. Zomaar. Bakker Ben!
Mijn vakantie kon niet meer stuk.
Meer foto's
