Antoon Besten (89 jaar) groeit op in een gezin met vader en moeder, één broer en zeven zussen in Haarle aan de Raamsweg. Ze hebben een aannemersbedrijf en een boerderij. Antoon volgt na de lagere school, 2 jaar ambachtsschool en 4 jaar avondschool. Al op jonge leeftijd overlijden Antoons ouders. Het gezin wordt bij elkaar gehouden door twee ooms. Antoon zet dan de boerderij voort en zijn broer Bernhard het aannemersbedrijf.
Marietje Besten-Kruitbos (88 jaar) groeit op in Luttenberg, aan de Elskampweg met vader en moeder, drie broers en twee zussen. Ook zij hebben een boerderij. Ja, zeggen ze: “Allebei boerenbloed, geen blauw bloed”.
Marietje gaat na de lagere school, 13 jaar is ze dan in betrekking, eerst in Luttenberg, later naar Saasveld. “Hard werken, maar een gezellige tijd”, zegt ze.
Allebei hebben ze de oorlog meegemaakt. Antoon ontloopt de dienstplicht door te liegen over zijn leeftijd, 15 in plaats van 17 jaar. Marietje heeft het neerstorten van de V2 in Luttenberg van nabij meegemaakt. “Verschrikkelijk”, zegt ze.
Ze zijn 25 jaar wanneer ze elkaar op de kermis in Luttenberg ontmoeten en verkering krijgen. “Hoefde ik niets voor te doen, ging vanzelf”, zegt Antoon. Een paar stiekeme ontmoetingen, maar al snel worden ze door de ouders betrapt. “Gelukkig mag Antoon mee koffie drinken en er is gelijk een klik”, aldus Marietje. Eenmaal in de veertien dagen zien ze elkaar. Ook fietst Antoon verschillende keren van Haarle naar Saasveld (rijbewijs hadden ze niet) om zijn liefje te zien. Op 22 mei 1956 treden ze dan in het huwelijk en blijven op de boerderij in Haarle wonen. Er worden acht kinderen geboren, vijf jongens en drie meisjes, één jongen overlijdt helaas.
Om gezondheidsredenen moet Antoon stoppen met de boerderij. Hij gaat dan nog 7 jaren aan het werk als onderhoudstimmerman in Ommen, waarna pensioen volgt. Kinderen gaan het huis uit en inmiddels zijn ze de trotse opa en oma van 17 kleinkinderen, waar ze alle belangstelling voor hebben. Het eerste achterkleinkind is op komst. Door voornamelijk lichamelijke ouderdomskwaaltjes (“Geestelijk laat het bij mij ook nog wel wat te wensen over”, grapt Antoon) zijn ze vorig jaar verhuisd naar een zelfstandig appartement te Raalte. Met behulp van het thuiszorgteam (waar ze heel tevreden over zijn) en mantelzorg, lukt dat nog.
Voor zover mogelijk gaan ze met de tijd mee. Ze zijn tevreden met kleine dingen, een wandeling, een kopje koffie drinken en niet te vergeten een potje kaarten. Dat we al die jaren bij elkaar zijn: “Leven, laat leven, geven en nemen, ik graag iets meer” zegt Antoon met een lach, “Elkaar in de waarde laten, respect en vooral veel humor”.
Meer foto's
