Deniz Türüc verruilde afgelopen zomer Deventer en Go Ahead Eagles voor Kayseri en Kayserispor. De overstap naar de Turkse wereld voelt voor Türüc aan alsof hij in een warm bad is gesprongen. Als voetballer ontwikkelt hij zich in een fysiek en mentaal veel zwaardere competitie en financieel gezien rinkelt de kassa volop. Het gaat Türüc voor de wind. Maar ondertussen mist hij Nederland. “Ik vlieg maandelijks terug om familie en vrienden op te zoeken.”
Door Maurice Kuipers
Ten tijde van de overgang twijfelden velen of Kayserispor wel een stap hogerop zou zijn voor Deniz Türüc. Dat stadium is de middenvelder inmiddels al lang en breed gepasseerd. “Het niveau is hier hoger dan in Nederland”, beweert de 22-jarige Türüc. “Vooral op fysiek en mentaal vlak. Kijk maar naar het aantal gele en rode kaarten per wedstrijd en hoe spelers duels aangaan, dat zegt genoeg. Je moet echt sterk in je schoenen staan wil je hier overleven. En dan heb je ook nog eens supporters die heel erg kritisch zijn.”
‘Verdien net zoveel als Ajax-spelers’
Maar Türüc heeft zijn veters blijkbaar strak gestrikt, want iedere wedstrijd mag hij weer opdraven in de Super Lig. “Het gaat heel goed”, weet de speler zelf ook. “Ik was voor een club als Kayserispor een grote aankoop, dat schept verwachtingen.” Die lijkt de middenvelder waar te maken aangezien de club bijna geen wedstrijd zonder hem heeft gespeeld. Naast de sportieve verbetering is het financiële plaatje van Türüc veranderd. “Financieel gezien is het fantastisch. Ik denk dat ik net zoveel verdien als spelers in Nederland bij Ajax, PSV of Feyenoord.”
Sportief gaat het goed en financieel zit Türüc gebakken in het moderne Kayseri. Toch zoekt hij de vertrouwde Nederlandse bodem nog vaak op. “Ik mis Nederland. Vooral de basis en de vastigheden. Maandelijks vlieg ik terug om mijn familie en vrienden te zien.” Türüc kan genieten van een bezoek aan de voetbalwedstrijd van zijn broertje bijvoorbeeld en stapt daar graag het vliegtuig voor in. “Het is slechts drie uur vliegen. Vergeleken met onze reizen met de club is dat een schijntje”, aldus de flamboyante middenvelder die af en toe acht uur in de bus zit voor een uitwedstrijd.
Het is een van de dingen die hij in Nederland niet gewend was. Türüc moest daarnaast wennen aan de mentaliteit in Turkije. “In Nederland wordt het voetballers allemaal voorgekauwd. Met trainer Demmers besprak ik zaken als looplijnen en wat ik moest afdekken aan de hand van videobeelden. Hier zeggen ze: je verdient veel, zoek het dan zelf ook maar uit. De details worden je niet voorgekauwd. Ook daarom is het voor mij belangrijk om deze stap te hebben gemaakt.”
Eagles op de kaart gezet
Om die stap te maken was wel een afscheid met een traan nodig, want Go Ahead Eagles zit nog onveranderd in Türüc’ hart. Met weemoed denkt hij terug aan de tijd waarin hij en zijn teamgenoten de Deventenaren naar de Eredivisie schoot. “Een gouden lichting was dat wel”, beaamt hij tweeëneenhalf jaar later. “We hebben Go Ahead Eagles op de kaart gezet en daardoor was ik geliefd bij de supporters. Ik mis ze wel. Maar uiteindelijk komt overal een einde aan. Nu zingen de supporters van Kayserispor voor me.”
Meer foto's