Altijd als ik z’n ouders bezoek wil hun zoon Jesse me laten zien wat hij nu weer aan het maken is. Ik voel me zeer vereerd want hij beschouwt me als ‘iemand die er echt verstand van heeft’, verstand van kunst bedoelt hij dan.
Jesse Averdijk, inmiddels een boom van een kerel van 17, tekent graag. Dat deed hij altijd al. En ook overal waar dat kon. Zijn moeder vertelt me dat hij eens een bezoek aan de dierentuin zorgvuldig had voorbereid. Een groot vel papier had hij in vakken verdeeld en daarop moesten alle dieren geportretteerd worden. Waar ieder ander kind rende door de dierentuin om zo snel mogelijk alle dieren te zien, zat Jesse geconcentreerd te werken, want geen dier mocht ontbreken in zijn schema. Hij was toen een jaar of 7.
Tot voor kort waren het vooral nog monsterlijke draken, of zijn zelf met lego gebouwde fantasiefiguren die hij tekende. Tegenwoordig is hij voornamelijk bezig met de kunst van het portrettekenen. Hij legt me uit hoe hij stapje voor stapje een portret opzet. Vanaf een foto weliswaar, maar zo kan hij rustig meten en bestuderen hoe de verhoudingen van een gezicht zijn, wat de afstanden zijn tussen de ogen, neus, lippen. Met kleine puntjes markeert hij de belangrijkste meetafstanden voor hij met het schetsen begint.
Of hij wel eens lessen heeft gevolgd in tekenen en schilderen? Nou hij heeft wel eens een creatieve schildercursus voor kinderen gedaan, maar dat was toch niet echt zijn ding erkent hij eerlijk. Het was een beetje wat ze op school ook deden, ‘werkjes maken’. Er zijn wel mooie dingen ontstaan maar hij voelt zich toch meer aangetrokken tot het echte goede tekenwerk, op het ambachtelijke af.
Z’n tekentalent vindt hij zelf niet eens bijzonder. Achteloos zegt ie dat iedereen dat toch moet kunnen. In zekere zin is het misschien wel zo dat met de juiste instructies en oefening vrijwel iedereen een heel eind kan komen met de tekentechniek, maar dat iemand het zelf leert en ook de vaardigheid heeft om heel goed te kijken is niet zo vanzelfsprekend.
Evenals het geduld om eindeloos te oefenen en heel erg lang te blijven werken aan een en dezelfde tekening kan lang niet iedereen opbrengen. Zeker voor de huidige internetgeneratie waar alles snel moet, vooral het downloaden van games, muziek en films. Maar Jesse vertelt me dat ook het internetbezoek waardevol is voor de ontwikkeling van zijn tekentalent. Omdat veel kunstenaars hun talent en techniek graag delen met het wereldwijde web, struint Jesse graag rond op het internet om allerlei ‘tutorials’ te bekijken waarmee hij op ideeën komt om verder te experimenteren.
Zo is hij vorige zomer met dank aan zo’n internetinstructie gaan experimenteren met spuitbussen verf, sjablonen en een soort afdruktechniek. Dat heeft hem tijdens een vakantie met z’n ouders op de camping nog een klein zakcentje opgeleverd. Het werk werd bijna onder z’n handen vandaan gekocht, zoveel indruk maakte het. Onthoud z’n naam, Jesse Averdijk, aanstormend talent.
Meer foto's