De zaak tussen voormalig wethouder Haarman en de gemeente Raalte is nog niet definitief afgesloten. Dat valt op te maken uit het feit dat er nog steeds geheimhouding rust op alle stukken die met de zaak tussen de twee partijen te maken hebben.
Dinsdagavond hield de gemeenteraad een besloten bijeenkomst over de voortgang van de slepende zaak tussen Raalte en de oud-wethouder. In die bijeenkomst kan besloten zijn dat Raalte hoger beroep aantekent tegen het besluit van de rechtbank, maar het kan ook zo zijn dat er nog helemaal niks over de verdere afhandeling besloten is. Formeel is dat namelijk aan het college van burgemeester en wethouders en die vergaderen doorgaans op dinsdag.
Een korte rondgang langs een paar gemeenteraadsleden leverde ons weinig meer op dan dat er nog geheimhouding rust op de stukken. “Twee partijen die oorlog voeren gaan echt hun stijdplan niet aan elkaar openbaren,” stelde een van de politici na afloop van de bijeenkomst. Verder werd er nog een keer benadrukt dat er geheimhouding ligt op wat er tijdens de bijeenkomst besproken is en op de stukken die met de zaak te maken hebben.
De rechtbank oordeelde vorige week woensdag dat Raalte niet kon bewijzen dat Ben Haarman geweten moet hebben van het stortgat in de grond van het erf dat hij in de jaren 2000 verkocht aan de gemeente. Raalte draait nu zelf op voor de opruimkosten van circa 200.000 euro. Na getuigenverhoren oordeelde de rechtbank dat niet is vast te stellen dat Haarman wist van het bestaan van het stortgat toen hij de boerderij aan de gemeente verkocht.
De gemeente Raalte wilde bedrijventerrein De Zegge uitbreiden en kocht in 2006 de boerderij en grond van Haarman. Bij grondwerkzaamheden in 2012 bleek een oud stortgat in de grond te zitten. Volgens de gemeente moest de oud-wethouder hiervan hebben geweten. Hij is geboren en getogen op de boerderij en had daar vanaf 1981 tot 2012 een agrarisch bedrijf; eerst met zijn vader en na 1990 alleen. De gemeente eiste dat de Haarman de saneringskosten zou betalen.
Haarman trad af ‘om de handen vrij te hebben zich tegen die verdenking te strijden’. Na meer dan twee jaar procederen deed de rechter woensdagmiddag uitspraak: Er is op geen enkele manier te bewijzen dat Haarman van het stortgat wist.
Op basis van getuigenverklaringen en door beide partijen ingebrachte stukken leidt de rechtbank af dat het stortgat in de periode 1962 – 1966 is afgedekt. Haarman was toen tussen de 2 en 6 jaar oud. De rechtbank kan op basis van de getuigenverklaringen niet met voldoende zekerheid vaststellen dat Haarman zich uit zijn kinderjaren kan herinneren dat er een stortgat was.
Meer foto's