Was staatsecretaris Kleinsma nu zo gek toen ze bijstandsgerechtigden een volkstuin aanraadde? Het is makkelijk dat te roepen. Maar in Broekland zijn ze aan de slag geslagen met een gezamenlijk complexje. Voor goedkoop eten, maar ook sociale contacten. Een volkstuintje dient een heleboel doelen tegelijk. We vroegen Mireille Groot Koerkamp uit Broekland daar haar licht eens over te laten schijnen (en zijn meteen benieuwd naar verhalen over vergelijkbare projecten).
Mireille: “Blad harken, ik stel het altijd uit, maar eigenlijk is het best mooi werk. Het zonnetje schijnt en ik ben lekker buiten aan het werk. Je kunt gaan wandelen of hardlopen in de natuur, maar als je aan het bladharken bent, ben je ook lekker bezig in de natuur. Kastanjes, eikels, paddenstoelen, pissebedden, één en al natuur onder het blad.
Ondertussen denk ik aan van alles. Ook aan het gesprek dat ik vorige week had met Arjan Pronk van Grotzooi, de illegale bomenplanter van Luttenberg (kijk maar eens op Youtube). Wat is nou het grote verschil tussen Luttenberg en Broekland? Er zijn best veel overeenkomsten, misschien door de genetische uitwisseling, maar toch zien de dorpen er totaal anders uit. Waarom? Bomen maken het verschil. In Luttenberg heb je veel grote bomen. Broekland ligt er wat kaler bij. Natuurlijk, Broekland ligt in een open weidegebied, natte zandgronden, broekgronden. Luttenberg ligt tegen een berg, nou ja, een stukje stuwwal. Maar toch, bomen maken het grote verschil. Arjan en ik spraken daarover. Dat het zonde is dat grote bomen zomaar worden gekapt, omdat ze in de weg staan of vanwege al het blad dat er van af valt. Kom op, een beetje bladharken doet je goed!
Ik ben blij dat er in Broekland juist heel veel bomen zijn geplant. Twee jaar geleden heeft de Korte Klappen Commissie vanuit het project ‘Dorpen in het groen’ een heleboel bomen en heggen geplant, een dorpsweide en een dorpstuin aangelegd. Ze zijn nog jong, die boompjes, maar als ze in de zomer volop in blad staan, kan je je al voorstellen hoe mooi dat er later uitziet, over dertig jaar. Tegen die tijd ben ik 70. Dan zitten we niet op ouderengym, maar op bladharken.
De dorpstuin stond het eerste jaar vol met aardappelen, maar dit jaar was daar zo ineens een weelderige groentetuin, de Broeklanderhof! Het is een stukje paradijs, zo opeens uit het niets, langs het fietspad tussen de school en het Horsthuis. Elke keer vraag ik me af wie er achter deze tuin vol overvloed zitten. Ik bel mijn buurvrouw, want haar berichtjes zie ik op de Facebookpagina Broeklanderhof staan. Ze zegt dat ze zo pompoensoep gaat maken van de oogst uit haar moestuintje in de Broeklanderhof. Even later heeft ze het recept op Facebook gezet.
Ze vertelt dat Frans Duteweert de drijvende kracht is achter de Broeklandhof. Frans legt uit het een “meentetuin” is. Er is een zelfpluk-groentetuin waar alle Broeklanders groente kunnen oogsten tegen een vrije gift. Een deel bestaat uit volkstuintjes, waar onder andere snijbloemen voor de kerk en pompoenen voor de soep worden geteeld. En er is schuilplek voor patrijzen, met aardperen en bessenstruiken. Frans wil graag Broeklanders enthousiasmeren om zelf groenten te telen of om zelf geoogste milieuvriendelijke groenten te consumeren.
Even later fiets ik langs onze meentetuin en zie boerenkool staan. Ja, waarom niet. Vanavond stamppot boerenkool?
Mireille Groot Koerkamp
Coordinator Plattelandsontwikkeling
‘Pas op, Opiniemakers’ is een wekelijkse opinierubriek, gemaakt door een (nog steeds groeiende) groep mensen uit de samenleving. Onderwerpen zoeken de opiniemakers zelf, maar wie een onderwerp belicht wil hebben moet dat vooral laten weten. En wie zelf mee wil doen aan ‘de opiniemakers’ is bij deze van harte uitgenodigd. Je mag teksten aanleveren. Maar je mag natuurlijk ook gewoon onder de opiniestukken reageren. Graag onder je eigen naam. De opiniemakers schrijven ook onder hun eigen naam.
Meer foto's