En terugkijkend kan ik zeggen dat mijn speerpunten gehaald zijn. Trouwens, overal waar ik ‘ik of mij’ zeg, bedoel ik wij en ons’, want het Helami-bestuur is geoliede machine van allemaal belangrijke radertjes!”
“Ik laat een Helami achter met een horizontale structuur, als bestuur zitten we heel kort op het geheel, alle commissies zijn helemaal autonoom, ze werken met een eigen budget. Zeven jaar geleden zat er heel veel in het hoofd van een of enkele personen, nu is dat allemaal gedeeld. Er zijn goede draaiboeken en we zijn afhankelijk van teams, niet meer van mensen.”
Tegelijk hebben we de programmering sterker gemaakt. Dat is vanaf dag een van mijn voorzitterschap aangepakt, we hebben het 50 jarig bestaan van de Ponyweek gebruikt om dat te verwezenlijken. Je kunt best zeggen dat daar een fluwelen revolutie heeft plaats gevonden. Met het project ‘ Helami in de steigers;’ hebben we druk bezochte gespreksavonden gehouden waar iedereen zijn zegje mocht doen, wat er uiteindelijk toe geleid heeft dat we best stevige veranderingen door konden voeren omdat iedereen het gevoel had gehoord te zijn.”
“In de muziekprogrammering hebben we bijvoorbeeld de discussie beslecht in het voordeel van bands die er een feestavond van maken, in plaats van grote namen als Jan Smit op het podium. Het Heeten Café is van de eerste zondag naar de donderdag verplaatsten staat nu, samen met Crea Plaza, als een huis. Net als de Tiroler middag op de slotzondag.”
Meer foto's