1 Januari. Ie kent det wel. Een zwoare nacht ehad! Earst het joar uut eproat met vrienden en de discussie oaver Zwarte Piet, Onno Hoes en Pownews definitief of erond. Dan de buurte in vöar de beste wensen, bier en oliebollen, gevolgd döar een onrustige nacht van ‘wrum ging ik van bier oaver op port?’
“Straks met het röndtie langs de familie mar gewoon wat water nemm’ ” bnedenk ie oe en allenig bie mien moe uut fatsoen een oliebolle. Dan ben ie d’r op 2 januari wel kloar vöar: de earste werkdag. Wat een geheister is det toch altied.
“Ja, de beste wensen hè!” zeg dan een collega, die d’r drie smakkende luchtzoenen bie dut en onderweg al wear op zuuk is noar een volgende collega. Het is een ritueel woar volgens mie iederiene een hekel an hef. Ik vind het een vernederende traditie. Kan die niet ter discussie esteld wönn? Op weg noar Zwarte Piet hebbe wie in het oale joar discussie-tied zat, mar zo het neeje joar in, loat wie ons det soart dinge welgevallen want ‘ach, loat wie lief weane vöar mekare’.
Ik kan noe al teeng die dag opziene. Bie oons an de zake werkt wel zestig man en ollemoal op andere ofdelingen. En zie hebt ok ollemoal eigen kantoarties in eigen gangeties op eigen verdiepingen. Ik ken heel völle volk niet iens. En hullie mie niet. Mar de earste dage van het neeje joar vliege wie mekare wel ollemoal öm de hals.
De beste wensen.
Ja, de beste wensen. Mar niet as ie mie met de mountainbike ofsniedt op het wandelpad in het bos, niet as ie werkloos bent, niet as ie parkearwachter bent, niet as ie bie de kassa vöar kroept, niet as ie Moslim bent, niet as ie op zundag mien voetbalwedstrijd mut fluiten, niet as ie homo bent, niet as ie conducteur bent op de trein die te late is, niet as ie de leraar bent van mien dochtertie, niet as ie mar 70 riedt, en ok niet as ie bumperkleeft.
In het neeje joar ik d’r an de zake wear an geleu’m. “Och, het is mar ien dag”, zeg mien vrouw dan ieder joar. “Ien dag, en dan is het toch ok wear oaver?”
Ien dag, mar ik vroag mie een joar lang iedere kear wear of wat ze d’r noe van ‘emeend hebt!
Denne van Knöldert
Meer foto's