Verweij: “We moeten niet denken dat het alleen in die stad zal gebeuren. Op een gegeven moment sta je er voor, als je ziet dat de deelname aan het geloofsgebeuren in een gemeenschap steeds meer afneemt. Wat moet je dan?”
De pastoor is de afgelopen veel gebeld. “Pas belde mij nog iemand uit een niet te noemen locatie op. ‘Pastoor de kerk hier gaat toch niet dicht hé? Want mijn ouders zijn er zo aan gehecht; het is een deel van hun leven’. Waarop ik vroeg hoe is het dan met jullie beleving ten opzichte van de kerk? ‘Ach,’ zei hij, ‘Het maakt mij niet veel uit, maar voor mijn ouders vind ik het zo erg!’ Dat is nou juist het probleem: Het maakt mij niet zo veel uit! Kerken open houden voor een gemeenschap, die er weinig aan gehecht is, kan niet. Dan moet je het anders gaan organiseren.”
Verweij: “Ik weet wel een kerk in een dorp is meer dan een gebouw. Het is ook een gebouw, dat kan oproepen tot geloof. Ik durf zelfs te beweren, dat als de kerk uit een of ander dorp verdwijnt, God een beetje verdwijnt. De ziel uit de gemeenschap verdwijnt, maar wat moet je? Als ik op zondagmorgen naar Broekland rijd, kom ik er meer tegen, die naar de sporthal gaan of naar de voetbal, dan die ik in de kerk aantref.”
Volgens de pastoor is die ontwikkeling wel te verklaren. “De zondagsbeleving is anders geworden. Het grootste probleem is dat wij nauwelijks in staat zijn het geloof aan een volgende generatie door te geven.”
Meer foto's