Zo is het bijvoorbeeld heel makkelijk om iemand anders het examen voor je te laten doen. Het enige wat je hoeft te doen is een aantal vragen online te beantwoorden en je mag aan de slag. Maar wie zegt dat jij die vragen daadwerkelijk zelf ingevuld hebt? Voor hetzelfde geld heeft de buurman het voor je gedaan, ga je even een avond bij elkaar zitten en doe je het samen of geeft iemand de goede antwoorden door. Dat is namelijk niet te controleren. Het maakt ook niet uit of je zakt, je kan het examen doen totdat je slaagt. Dat moet je uiteindelijk wel lukken, maar of je er dan ook echt iets van geleerd hebt is de vraag.
Maar waarom moet je dan een pasje hebben om verkeersregelaar te zijn? Na navraag bij de SVNL blijkt dat dit moet zodat de politie kan controleren of er gecertificeerde mensen aan het werk zijn. Het is namelijk vastgesteld in de Regeling verkeersregelaars 2009 dat eenmalige evenementenverkeersregelaars een standaard instructie moeten volgen die door de politie wordt gegeven.
De instructie, in de vorm van E-learning, is in 2012 ingevoerd. E-learning vervangt de instructieavonden van de politie. Ze zijn hiermee begonnen omdat het een snelle en efficiënte methode zou moeten zijn. Daarnaast zou het zorgen voor minder papierenrompslomp bij alle betrokken partijen en is er minder politie nodig. Dat het systeem voordelen heeft neemt niet weg dat het erg gevoelig is voor fraude.
Zo moet je, voordat je het examen mag maken, een account aanmaken. Dit zou je identiteit moeten ‘controleren’. Het is alleen heel makkelijk om een account voor iemand anders aan te maken en vervolgens het examen te gaan doen. Terwijl dit probleem redelijk makkelijk op te lossen moet zijn. Waarom moeten mensen bijvoorbeeld niet inloggen met hun DigiD? Dit heb je nodig om toegang te krijgen tot websites van de overheid. Je DigiD geef je niet zomaar weg. Op die manier maak je het al een stuk moeilijker om een account voor iemand anders aan te maken.
Daarnaast bestaat het examen niet uit de moeilijkste vragen. Een kleine greep uit het examen: “Wat is een evenement? Moet je je jasje zelf kopen? En mag je een stopbord gebruiken?” Met zulke vragen kun je je ook afvragen waar zo’n examen dan goed voor is. Want alles bij elkaar opgeteld leer je er dus niet heel veel van en is het heel makkelijk om te frauderen.
Het E-learning systeem mag dan snel en makkelijk zijn, het heeft nog veel gaten die de overheid moet dichten. Op deze manier is een instructie voor evenementenverkeersregelaars niet heel zinvol.
Meer foto's