In Raalte is de openbaarheid van bestuur al jaren een veelbesproken thema. Ook bij ons in Olst-Wijhe steekt de discussie over de openbaarheid van bestuur de kop op. En dat is goed. Net zoals een beetje integer niet bestaat, bestaat een beetje openbaar ook niet.
Aan het woord is Toon Schuiling, dit is zijn zesde bijdrage in de rubriek ‘Hier in Olst-Wijhe’
De openbaarheid van bestuur is geregeld in de wet openbaarheid van bestuur. En die wet is kraakhelder. Overheidsinformatie is niet van de overheid, is niet van de gemeente, maar van de samenleving. Alles is openbaar. De uitzonderingsgronden zijn zeer beperkt. Mocht ik straks in welke rol dan ook uit bocht vliegen op dit terrein dan reken ik op een corrigerende tik van Hans de Kort, Matthijs Oppenhuizen of Denne van de Knöldert. Een openbaar bestuur is een openbaar bestuur.
Maar openbaarheid is méér dan een wettelijke verplichting. Het is ook een houding. Met de komst van nieuwe taken en het verder opdrogen van de financiële mogelijkheden neemt de druk op de gemeente toe. Er moet echt gekozen worden, het is afgelopen met het gratis bier voor iedereen. Hoe houden wij ons minimabeleid in stand, wat doen wij met onze prachtige voorzieningen, is er nog geld om überhaupt wat aan de verkeersonveiligheid te doen? Dit alles vraagt niet alleen om een gemeentebestuur met daadkracht maar ook om een gemeentebestuur dat zich kwetsbaar durft op te stellen.
En dat kan! Dat kan door – als college van B. en W. – niet alleen kantklare voorstellen aan de gemeenteraad voor te leggen maar de volksvertegenwoordigers ook met dilemma’s te confronteren. En dat natuurlijk in de volstrekte openheid. Voorbeelden? Wij willen ouderenwoningen in het centrum van de kernen. Maar waar zetten wij die neer? En mag dat ten koste van het groen gaan? Kunnen wij als gemeente een rol spelen bij het oplossen van de winkelleegstand en zo ja hoe gaan wij dat doen? Hoe gaan wij de super ingewikkelde keukentafel gesprekken in de zorg voeren? Kortom het college van B. en W. moet meer open vragen stellen en minder met pasklare oplossingen komen. De gemeenteraad moet er vervolgens voor zorgen dat een opiniërende raadsvergadering ook echt een opiniërende raadsvergadering is. Dat is best lastig, je weet immers niet wat er gaat gebeuren. Maar laat het gewoon maar eens gebeuren.
Toon Schuiling
Meer foto's