Opinie – Buma van het CDA zei het zo: “ik ben voor de gekozen burgemeester. Mensen verliezen het vertrouwen in de politiek. En ze zijn het schimmige aanwijzen van burgemeesters in besloten achterkamertjes zat.” Ingewikkelde materie. Want Buma heeft gelijk. Tegelijk geeft hij aan waarom mensen het vertrouwen in de politiek verliezen. Want gisteren dacht Buma er nog anders over dan vandaag.
Eerst even over die veranderende meningen van politici. Kamp van de VVD hield in een vorig kabinet bij hoog en laag vol dat MBO-leerlingen zonder verblijfsvergunning geen stage mogen lopen omdat ze anders arbeidsplaatsen inpikken. Toen nog wethouder Asscher van de PvdA vond dat onzin want een stage is geen baan, maar hij werd bij Pauw en Witteman door Kamp weggezet als een dom links kereltje. Een kabinet later was Asscher de baas over die materie, en toen ineens vond Kamp dat Asscher groot gelijk had. Sindsdien weet je dat je Kamp zijn argumenten niet op inhoud moet beoordelen, hij bluft er gewoon maar wat op los.
Buma zijn partij kan er ook wel wat van. De laatste oorlog waarin we als land terecht kwamen (tegen Irak) was dank zij de christelijke Jan Peter Balkenende die daarvoor leugens gebruikte. Er was helemaal geen bewijs dat Saddam gifwapens had. Mooie basis om Poetin nu de maat te nemen.
Dus vertrouwen in de politiek, dat is niet zo maar weer teruggewonnen. Zeker niet na de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Het land zal dan geregeerd worden door lokale partijen, zonder landelijke rugdekking, door politici met spierballentaal die op de achtergrond links en rechts ingehaald worden door ambtenaren die wél kennis hebben van zaken. Ambtenaren worden dan de nieuwe bazen van onze gemeenten.
Een door het volk gekozen burgemeester, als we onze regio’s er op na lopen, zou geen enkele burgemeester die er nu zit, gekozen zijn. Een wethouder uit Deventer die in Ommen terecht komt. Een Eerste Kamer-lid die naar Dalfsen mag voor zijn pensioen. Een gelukzoekende journalist die in Hellendoorn terecht komt. Een Zeeuw die niets moet hebben van de bourgondische feesten in Raalte. Olst-Wijhe ging in 2007 in zee met een volstrekt onbekende man uit Houten. En wie een gereformeerde man in Moskou aan de IJssel zou bedenken, zou uitgelachen worden.
Wat levert een gekozen burgemeester op? Het wordt er dan ‘eentje van ons’, eentje die je vooraf kent. Net als de voorzitter van de voetbal, of de wethouder uit je eigen volk. Je kent zijn standpunten niet alleen van mooie beloftes in verkiezingstijd, maar ook omdat je hem al vaker tegenkwam in de kroeg of op het sportveld.
Zo’n gekozen burgemeester zal ook wel te maken krijgen met politiek onderhandelen, moet water bij zijn wijn doen, kan niet altijd waar maken wat hij belooft. Maar omdat het een man ‘van ons zelf’ is, kom je hem daarna weer tegen bij de tien minuten gesprekken op school of in de lokale schouwburg, en dan kun je het er met elkaar nog even over hebben. Dat maakt vaak veel duidelijk.
Er is wel een probleem. Waar moet de politiek nu onderling zijn uitgerangeerde bestuurders naar weg promoveren?
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren
Meer foto's