Ja ik weet det det d’r bie mie heel anders uutzut, mar ik heb de kleare niet an, öm anderen te plezieren.
Hoeverre kan ik goane met die korte korte broek? Thuus hoal ik neans rekkening met. Doar ben ik de baas. Hoewel… D’r bent d’r hier wel mear met een broek an. En ik heb ok altied wel wat achter de hand vöar as d’r onverwachts bezuuk kump. Noast een fatsoenlijke broek lig d’r dan ok altied wel een toonbaar shirt. Wel zo appetijtelijk.
Goa ik disse zommerse dage eam noar een winkel, dan verruil ik de korte korte broek vöar een korte broek en as ik ’s oamds op pad goa kies ik een lange korte broek. Mar een lange broek, die doe ik pas an, as ik wear an het werk mutte.
En ik zit in het onderwies. Dus lange vakanties. Toen ik sollicitearen vreug ik d’r nog noar: hoe is het korte broeken-beleid hier? Det bleken ze niet te hemm’. “As het korte broeken-wear is, dan heb ie vakantie,” was het antwoard.
Vöarig joar ging det nog fout trouwens. Het wönn al vrog in het seizoen korte broeken-wear. Dus had ik vakantie, dach ik. Mar toen hebt ze mie toch nog wel wear op’ebeld, wrum of ik gin lesse stund te gee’m. Dit joar ging het better. Met det ik echt vakantie kreeg, wönn het korte broeken-wear.
En dan toch nog ‘n vroage: kan ik het maken öm noar het werk een korte broek an te doene? Op de legere schoele zie ik de onderwiezers wel zo lopen. Op het vöartgezet onderwies al minder. Mar ik werk op het HBO, doar denkt de studenten met een heel gelearde meester te maken hemm’ (het kost nog heel wat muuite det geleuf oavereind te hoalen), en op de ien of andere maniere past die status niet bie een korte broek. Geleuf ik.
Stiet wear teengoaver det ik met studenten te maken hebben die ollemoal wél gewoon in een korte broek loopt, öm oaver het kleedgedrag van het vrouwvolk mar te zwieng.
Woar ik zo beneejd noar benne, is wat ule d’r van vindt. Met de korte broek noar het werk. Mut det kunnen?
Denne van Knöldert.