Trouwe leazers weet inmiddels det ik noa een vakantie op de operatietoafel terechte kwamme noa een sprong van een rots. Een slaplaesie had ik d’r an oaver ehoalen. “Ie bent gin 18-e mear”, zei mien vrouw, toen ik vöarstellen van een rots in zee te springen. En achterof bleek ok nog det d’r gin foto’s van emaakt bent.
Nou, die foto’s hebt ze d’r later wel van emaakt: in het ziekenhuus.
Öm te vöarkomm’ det ik niet te diepe weg zolle schieten de zee in, heult ik mien armen gespreid. Die arm bleef namelijk op het water hangen, terwijl de rest van Denne noar de zeebodem wol.
Pienlijk is det, as ie stoer van zo’n rots springt en det d’r dan een stukkie kraakbeen van oe bot ofschöart, gewoon ömdet de pees die an det kraakbeen zit, niet lange genog is. As holt-liem op twee planken die ie van mekare haalt. Det nemt altied een stukkie holt met van het andere plankie.
Mar ok pienlijk hoe ie noa zo’n – vöar mien eigen gevuul – heldensprong uut zee nog wear terugge mut zwemmen noar het vaste land. Pienlijk. En ingewikkeld. Want vrieje slag zwemmen lukt dan niet mear. Schoolslag eigenlijk ok niet. Dus bedach ik det op de rugge zwemmen het beste nog was, met allenig mar voartstuwende kracht vanuut de biene.
Pienlijk ok later in de auto. Terugge van strand noar huus le’ng ik mien elleboog van de geblesseerde arm in het open raam, zodet ik met de linker hand nog wat konne sturen, as ik rechts neudig hadde vöar te schakelen.
Wat een gedoe. En het wönn nog gekker toen ik ’s oams mien shirt uut wolle doene. Nooit bedacht hoe völle zo’n scholdergewricht de hele dag an het werk is vöar mie.
’s Nachts wönn ik wakker ömdet ik op die scholder sleupe. Bie het ontbijt kon ik niet bie de botter die links van mie stund. En bie het volgende strandbezuuk wandelen ik het water in, in plaatsen van de ferme duuk die ik iedere kear stoer maken.
“Is d’r wat?”, zeg mien vrouw?
“Neu.”
Pas noa de vakantie bie de earste volleybaltraining gaf ik toe det d’r wél iets was. Ik wolle de balle blokken, mar kreeg een pienscheut döar de scholder. Het wönn een doktersbezuuk, foto’s, MRI, operatie en fysiotherapie.
Uuteindelijk heb ik töt meart van dit joar iedere dag an die vakantieduuk van augustus edacht. Iedr noadeel heb zien vöardeel.
Denne van Knöldert