Nu de Tour de France er staat aan te komen, roert ‘Onze Man van de CRT’ zich weer dagelijks op de site van Salland Centraal. De rubriek wordt verzorgd door tourfietsers en wedstrijdrijders van CRT Raalte: ervaringsdeskundigen die hun passie en kennis graag met de lezer van Salland Centraal delen. Heb je je nog niet ingeschreven voor het tourspel? Waar wacht je nog op? Vandaag is de laatste dag om in te schrijven! Klik hier!
“Wat een pokkenwerk.’’ Onze Man laat aan duidelijkheid niets te wensen over. “Ik heb zojuist de laatste hand gelegd aan de startlijst, door de rugnummers toe te voegen. Bij Garmin bleken er toch weer twee renners gewijzigd te zijn.’’ Woensdag hadden de Amerikanen als laatste van de 22 teams de opstelling bekend gemaakt, maar één dag later zijn David Zabriskie en Alex Rasmussen alweer vervangen door de Nieuwzeelander Jack Bauer en good old David Millar, de inmiddels 36-jarige Brit. “Misschien heb ik een inferieure website als bron gebruikt’’ bekent Onze Man schuld, “nu heb ik een check dubbelcheck gedaan. Ik hoop waarachtig dat het nu klopt, want het is een rotklus.’’ Het moet ook op orde zijn: morgen start de Tour immers. Tot vanavond 23.00 uur kunnen de deelnemers aan het Tourspel hun team nog wijzigen.
Onze Man heeft de rugnummers eens bekeken. “Froome heeft het geliefde nummer één gekregen, zijn ploegmaat Wiggins bracht immers vorig jaar het geel naar Parijs. Dat nummer één is toch een stuk mooier dan de 161 van Alberto Contador. Alleen al door die nummers ligt de Spanjaard op een straatlengte achterstand’’, is de stellige overtuiging van Onze Man. Welke nummers vallen nog meer op. “Tom Veelers heeft het allerlaagste nummer, namelijk 219. Hopelijk is dat geen veeg teken.’’ De drie Nederlandse teams hebben alle een driecijferig nummer. Dat lijstje wordt aangevoerd door Bauke Mollema, nummer 101. Onze Man verwachtingsvol: “bijna net zo mooi als Froome.’’ Niki Terpstra is met 97 de Nederlander met het laagste rugnummer.
Het beruchte nummer 13 komt op de rug van Bart de Clerq. Robbie McEwen doet dat nummer niets. “Speld mij nummer dertien op en ik rijd hier in Albertville zo onder een ladder door’’, zei hij vorig jaar. Anders ligt het met Gerrie Knetemann, de te vroeg overleden oud-coureur. Hij wilde zelfs niet in een hotelkamer met nummer 13. Beroemd is zijn verhaal over het WK van 1978. Die won hij verrassend van Francesco Moser, en iedereen ging (en gaat) ervan uit dat er geld mee gemoeid was. Knetemann gooide het over een andere boeg. Hij was getooid met rugnummer 67. Knetemann: “sommigen dachten dat het me ongeluk zou brengen, 6 en 7 is immers 13. Ik wist echter dat ik wereldkampioen zou worden, 7-6 is namelijk 1.’’