Nee, det was niet zo slim, die diefstal van examens in die Rotterdamse schoele Ibn Ghaldoun. Ja, het is inbraak en de gevolgen bent groot. Mar ik wul toch nog wat andere kanten van de zaak belichten.
Toen ik examen deud had ik as vöarbereiding examens van de zes joar doarvöar emaakt. D’r zat gin onbekende vroage mear tussen bie het echte examen. Die praktijken bent vaste ok van disse tied.
Bie ieder mondeling examen kan de leraar zien leerlingen matsen wat e wul, en rekken mar det det niet allenig geböart bie de beste leerlingen. Ok de zwakke broeders wult ze op zo’n schoele graag kwiet.
Mien twiefel giet verder. Woar haalt examenmakers het lef vandan de oppermachtige wiesheid in pacht te he’mm det ze kunt beoardelen of iemand goed of slecht is, woar haalt ze de wiesheid vandan det de iene op drie honderdste slaagt en de ander op een honderdste zakt? As d’r dan toch mensen vervolgt mut wönn, dan de schoelmeisters die denkt det ze dét kunt.
Ik wul gin onderzuuk noar wie geslaagd is met inzage vöarof. Loat die lui gewoon hun diploma behoalen. In de praktijk wördt mensen toch niet op een diploma waardeard, mar op wat ze kunt.
Ik wul onderzöch hemm of de examens toetst wat wichter mut weten of det wule examens hebt ömdet het anders niet te organiseren is al die wichter op hun kennis te toetsen. En ik geef oe de antwoarden d’r vaste bie. Wichter hebt niks an wat ze leart, slechts tien procent krig een bane binnen zien profiel. En een examen is zo ongevear de slechtste maniere öm al die onzin te toetsen.
Tut mien vieftigste had ik een nachtmerrie. Det ik examen mosse doene. Het kabinet hef noe beslötten det schoelmeisters in het HBO universitair geschoold mut weane. Dus ik mut wear an de studie, op kosten van de samenleving vöar een papiertje woar niemand better van wördt.
Ik denk det ik iets in de psychologie kieze, zodet ik mie straks zelf kan behandelen as de nachtmerries terugge komt. Mar as d’r iene nog wat examens te koop hef, loat het mie dan weten. Ik heb interesse.
Denne van Knöldert