Sander Poll nam vorige week na de met 3-2 gewonnen thuiswedstrijd tegen Hoogeveen afscheid van Rohda Raalte, na zeven jaar trouwe dienst als aanvoerder. ‘‘Het was een emotioneel einde van een mooi tijdperk Rohda Raalte. Bij de publiekswissel dacht ik terug aan die zeven jaar.’’
De zeven jaren, die Poll doorbracht bij Rohda waren niet onbetwist zeven vette jaren, maar ook zeker niet zeven magere jaren. De verdediger kreeg te maken met promotie en met degradatie. Rohda verliet de hoofdklasse en promoveerde snel weer terug. Eenmaal terug ontwikkelde het team zich tot een stabiele club in de hoofdklasse.
De aanvoerder kijkt terug op een voor hem heel speciale periode. ‘‘Eerst de twee jaar onder Art Langeler. De degradatie was een smetje. Onder Peter Reumer was er promotie en onder Kick werden we een stabiele hoofdklasser. We hebben goed gepresteerd. Het was een plezierige selectie, waar ik een goed gevoel bij heb.’’
Het afgelopen en laatste seizoen is er een eentje waar Sander met gemengde gevoelens naar terugkijkt. ‘‘Als je begint is het een beetje wennen, maar de nieuwe spelers rendeerden direct.’’ Dat bracht de formatie uit Raalte voor de winterstop uitstekende resultaten.
Daarna kwam de ploeg volgens de aanvoerder in een neerwaartse spiraal terecht. ‘‘We waren wisselvallig en leden wat onnodige nederlagen.’’ Daardoor werd Rohda uiteindelijke derde op de ranglijst. ‘‘Jammer dat we geen prijzen kregen, maar vooraf hadden we ervoor getekend’’, evalueert hij die derde plek.
Qua sportief succes was de derde plek dit seizoen er één om in te lijsten, net zoals de promotie naar de hoofdklasse. Toch staat de omgang binnen de club door de jaren heen, hem het meeste bij. ‘‘Het is belangrijk dat je plezier beleeft, dat je het naar je zin hebt.’’
Sander Poll ziet zichzelf dan ook als een clubmens. ‘‘Ik ben geen clubhopper.’’ Bij Rohda beleefde hij dus een mooie periode. En dat ondervond hij niet alleen op het sportieve vlak, maar ook op het persoonlijke. ‘‘Dat heb ik ook in mijn speech gezegd. Ik heb lief en leed gedeeld. De meeste van deze jongens waren ook aanwezig in mijn privéleven.’’
Of het nou om een trouwerij of begrafenis ging in zijn privéleven, hij werd altijd gesteund door zijn teamgenoten. Maar er komt een moment van afscheid. En het afscheid, dat hij kreeg na afloop van de wedstrijd tegen Hoogeveen vond hij indrukwekkend. ‘‘Ik ben de vereniging en de spelers dankbaar. Een beter afscheid had ik me niet kunnen wensen.’’
Het afscheid begon met een spandoek met Sander bedankt op sportpark Tijenraan. Verder hadden spelers bijvoorbeeld krantenberichten geplaatst van de afgelopen jaren en werd Sander verrast door zijn kinderen, die mee het veld op gingen. De trainer deed een speech, waar Poll van onder de indruk was.
Tijdens de wedstrijd kreeg de aanvoerder een publiekswissel, waarbij de spelers een erehaag vormden. ‘‘Daarna deed de voorzitter in de kantine nog een mooi woordje. Het was top’’, blikt hij terug.
Zo kwam er een einde aan het tijdperk Rohda Raalte. Poll zal de komende jaren zeker niet stil gaan zitten. Hij keert terug naar oude liefde Colmschate ’33. ‘‘Ik heb altijd gezegd, dat ik bij Colmschate mijn carrière wil afsluiten. De vereniging heeft mij groot gemaakt.’’
Poll wil daar graag wat voor terugdoen. Ook in verband met zijn leeftijd dacht hij na over de vraag wanneer hij het beste terug zou kunnen keren naar Colmschate. De vereniging heeft in Deventer wat in aanzien verloren en zit een beetje in een neerwaartse spiraal volgens Poll. ‘‘Ik ga nog één of twee jaar door. Ik wil van waarde zijn.’’