Als enige inwoonster van de gemeente Raalte staat ze op de gastenlijst van onze aanstaande koning. Op 30 april mag Jennie Pruim-Reinders de inhuldiging van Willem-Alexander in de Nieuwe Kerk in Amsterdam bijwonen.
Mevrouw Pruim werd ongeveer anderhalve week geleden gebeld met het nieuws dat ze welkom was bij de kroning. “Ik raakte even de weg kwijt,” vertelt ze. “Ik dacht eerst dat ze mijn man bedoelden, maar zelfs toen ze ook mijn voornaam noemden, drong het nog niet tot me door. Ik was echt even van de wereld. Mijn dochter was helemaal in de wolken, maar ik was echt helemaal beduusd.”
Haar dochter Marike had zonder iets aan haar moeder te vertellen een bericht aan de Commissaris van de Koningin van Overijssel gestuurd. Een kort mailtje met daarin een verhaaltje over een erg koningsgezinde moeder en de vraag of het mogelijk was een verzoek in te dienen om haar moeder bij de inhuldiging van Willem-Alexander aanwezig te laten zijn. Ook vertelde ze in de mail, dat haar moeder een Koninklijke onderscheiding had gekregen voor haar vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk dat ze overigens nog steeds doet, vooral voor de Vereniging voor Heemkunde “Omheining” in Heino en voor het Historisch Centrum Overijssel in Zwolle.
Mevrouw Pruim is al haar hele leven erg koningsgezind en zeer begaan met het koninklijk huis. “Ik volg alle koningshuizen van Europa. Ik heb koningshuizen altijd erg boeiend gevonden. Hoe ze in elkaar steken en hoe er over en weer met elkaar getrouwd wordt. Eigenlijk is het in Europa één grote familie.” De interesse in koningshuizen werd haar met de paplepel ingegoten. “Mijn moeder verzamelde vroeger altijd al boekjes over het koningshuis. Vooral na de oorlog vond ik dat mooi. Je had als kind heel weinig en als je dan zag wat een mooie poppen de prinsesjes hadden… Dat vond ik gewoon prachtig om te zien.”
Van de dag zelf weet mevrouw Pruim zich maar amper een voorstelling te maken en wat ze aan moet trekken weet ze des te min. “Een andere dochter belde me van ‘oh dan gaan we shoppen mam’, maar ik weet nog niet eens of er een dresscode is. Ik hoop alleen dat ik geen hoedje op hoef, ik hou niet zo van hoeden. Ik geloof ook niet dat ik dat moet, maar dat hoor ik op de voorlichtingsmorgen nog wel.“
En op 30 april, hoopt ze een glimp van onze nieuwe koning op te vangen? “Al kom ik achter een pilaar te zitten, dat maakt me niks uit. Ik vind het al prachtig dat ik er bij mag zijn. Dat vind ik zo bijzonder, dat ik dit toch mee mag maken.”