Na de rust ging de strijd verder. Er werd fysiek gespeeld, soms zelfs gemeen. Veel bebloede knieën, en regelmatig wat kleine blessures later, wisten wij een strafcorner te bemachtigen. De aanschuif dwong ons tot variatie. Marije kreeg echter de vrije ruimte en sloeg de bal in de goal. Er was nog even wat gesputter aan de kant van Epe, volgens hen zou het goal niet tellen. Maar daar was geen twijfel over mogelijk, de spelregels zeiden genoeg. Helaas wist Epe in de laatste minuut toch nog een lullig balletje langs de keeper te krijgen. Een winstpartij was natuurlijk het mooist, maar de uitslag was meer dan terecht: 2-2.
Meer foto's
