Mariënberg eerder bij de les dan Gramsbergen.
(Roodzwarten winnen met 2-1 op ’t Hoge Holt)
Kun je je als ploeg ingraven op een kunstgrasveld? Is 10 minuten voetballen genoeg voor een geniepige overwinning? Hoe lang wil je als spits wachten voordat je schiet op de kooi van Regeling?
Waar zijn de dikke doelpalen van Withaar gebleven? Heeft PH twee geweldige jeugdtrainers gehad? Denk het wel….
Als je alle meningen na een wedstrijd bij elkaar optelt, links en rechts wat aftrekt en de gemene deler vermenigvuldigt zal de waarheid wel in het midden liggen. Feit blijft gewoon dat Gramsbergen in het begin van het regenachtige duel niet bij de les was. Amper 8 minuten gevoetbald en kijkend tegen een 0-2 achterstand….De roodzwarten van trainer Mark Wagt hadden er zin an. Rolf Hofsink was uiterst gedreven bezig in de eerste helft en spoorde zijn ploeg aan. Tactisch stond het gewoon goed, oefeningen op de doordeweekse trainingen kwamen tot uiting binnen de kalklijnen.
Na drie minuten kopte Ruudje Woelderink schitterend een voorzet van Edwin Hofsink tegen de touwen, doelman Albert Veldsink was compleet kansloos. Dat was de beste man ook vijf minuten later bij een verwoestende uithaal van Rolf Hofsink, na weken blessureleed begon goudhaantje Diego weer eens in de basis. Het legde Mainbarg geen windeieren. Hij stoomde op vanaf de middenlijn, omspeelde kinderlijk simpel zijn directe bewaker en twintig meter voor de doellijn knalde hij, eveneens onhoudbaar, het leder in de winkelhaak. Een prachtig schot en een heerlijke 0-2 voorsprong.
Jelle Brinks en Michael Zweers, twee geblesseerde jongelingen aan de zijlijn, hadden vandaag de taak om de man van de wedstrijd te kiezen. Hun project ‘MvdW’ was niet te benijden, want vele spelers kwamen in aanmerking voor de felbegeerde titel.
Chris Regeling ontpopte zich als kandidaat, maar ook Rolfie Hofsink, Arjan Peters en Japie Hofman. Uiteindelijk koos het onafhandelijke duo voor Kris Noeverman, een keuze die te bikkelen viel.
Maar Gramsbergen had voor rust langszij moeten komen maar kregen te maken met een Regeling die niet wilde wijken.
Na rust was het met de dadendrang van de bezoekers gedaan. Gramsbergen drukte en drukte, Mariënberg moest steeds verder naar achteren maar graafde zich niet in op het natte kunstgrasveld.
(By the Way, een prachtige tribune krijgen ze in Gramsbergen op het hoofdveld van gewoon gras)
Desondanks hield het roodzwarte hart eigenlijk eenvoudig stand. Pas in blessuretijd verkleinde de thuisploeg de achterstand. Stef Schuurman scoorde, al dan wel niet met de hand…, de aansluitingstreffer. Regeling verrichtte diep in de extra tijd nog een wereldredding en als oud-doelman had ik het gele gevaar voor de Gramsbargers wel de eretitel gegund maar eerlijk is eerlijk, Kris Noeverman speelde ook een dijk van een wedstrijd.
Een geniepige zege, Jan Mulder zal vanavond wel niet de hele avond de TV op telekest hebben staan, denk ik….maar wel gewoon veule wille hebben.
Opstelling: Chris Regeling, Kris Noeverman, Erik Huibers, Arjan Peters, Jaap Hofman, Han Bouwhuis(88. Wilco Wittenberg), Ruud Buitenhuis, Edwin Hofsink, Theo de Lange(86. Frankie Pullen), Ruud Woelderink en Rolf Hofsink.
Man v/d Wedstrijd: Kris Noeverman (gekozen door Jelle Brinks en Michael Zweers)
Meer foto's
