Haen schrijft bij tij en ontij over sport. Een keer in de zoveel tijd (met zoveel mogelijk onregelmatigheid) levert hij zijn columns aan. Hier onder zijn meest recente exemplaar, over het sportbeleid van de gemeente Raalte.
Opmerkelijke zaken de afgelopen weken. De asbest-affaire heeft indirect laten zien hoe oninteressant de sport voor een bestuurder in de gemeente Raalte is. De portefeuille Sport is de laatste jaren letterlijk een speelbal geworden. Sinds het vertrek van Gebben hebben nogal wat wethouders de sport gelaten voor wat het was: het was slechts bezuinigingsonderwerp. Bezuinigen vanuit een zogenaamde Sportvisie. Een Sportvisie die niet over sport gaat, maar hoe je het best kunt bezuinigen.
Yayeri Blijdenstein (eind 2007-begin 2010), Carla Hoge volgt haar op, maar kan na een paar maanden haar biezen pakken, Roger de Groot vangt de sport op, maar vertrekt een jaar later. Zijn opvolger Gosse Hiemstra wil geen sport en dat dan maar naar Ben Haarman. OK, maar niet te lang, want sport en gezondheid strookt niet al te best (asbest). Ben weg, portefeuille gaat tijdelijk naar Wout Wagenmans.
Jacques van Loevezijn krijgt de tijdelijke taken van Wout, maar wil sport niet beheren. En dat gaat nu weer naar de man die het een jaar geleden niet wilde: Hiemstra!
En dan, bij het 75-jarig jubileum van de sv Raalte kraait Zoon de victorie! De gemeente investeert erg veel in de sport! Hoe hypocriet kan men zijn? Het enige waar de laatste 2 jaar in geïnvesteerd is, is kunstgras. Het is nog niet zo heel lang geleden dat voetballers het kunstgras verketterden en nu is het niet aan te slepen, er is zelfs een wachtkamer gecreëerd! Hoe hypocriet!
Ik hoor beleidsmensen bij de gemeente nog niet zo heel lang geleden zeggen “we gaan investeren in mensen en niet meer in stenen”. Dat was geen beeldspraak, maar blijkt een letterlijk excuus te zijn. Immers, kunstgras is geen steen. De zaalsporten krijgen te maken met forse huurverhogingen en alle subsidiekranen worden z’n beetje dichtgeknepen. De zaalsporten wordt de nek omgedraaid! De atletiek wordt van het kastje naar de muur gestuurd. En daar hebben in 2 jaar tijd 4 wethouders naar gekeken. Geen raadslid die eens met de vuist op tafel slaat, geen raadslid die de sport nu wel eens serieuzer neemt dan de kille getallen om te bezuinigen.
Het ooit met veel elan gelanceerd SCAS-plan is op sterven na dood en kent slechts één club als winnaar. Ik zal de naam niet noemen. Tipje van de sluier: daar werd wel geïnvesteerd in stenen. Hoe hypocriet!
Ja, er werden Combinatie Functionarissen aangesteld! En dat zou de sport ook een impuls geven. Ik heb diverse verenigingen gesproken en zij hebben nog niet veel gemerkt van deze zogenaamde impuls. En het aanstellen van deze mensen is in sommige gevallen een farce gebleken, waarbij toezeggingen niet waar gemaakt konden worden en waarbij ik de woorden “manipulatie” en “politieke spelletjes” best durf te gebruiken.
Ach, laten we al die mooie kreten als “sporten is gezond”, “sporten verbindt” en “sport verbroedert” enzovoort maar gewoon vergeten. Want sporten in Raalte wordt niet serieus genomen: sporten wordt straks een keuze tussen voetbal of een elitair feestje! Straks in januari bij het Sportgala hoor ik het weer: “Fantastische prestatie, jullie zetten Raalte op de kaart!”Jaja, wel meeprofiteren, maar niets aan bijdragen. Winnaars hebben veel vrienden? Hoe hypocriet!
Sporters en vrijwilligers zijn meer bezig om de club financieel overeind te houden dan zich in te zetten voor de kerntaak: sporten.De enige sport die straks in Raalte nog wel betaalbaar blijft, is voetbal. Met daarachter een organisatie die bulkt van het geld. Zet de contributie bij de voetbal op het tarief van de zaalsporten en ook daar zal men enorm gaan piepen. In vergelijk met zaalsporten hebben zij naar mijn mening geen recht om te klagen!
Maar ja, wie ben ìk?
HAEN