Wie haa’n van de wekke een personeelsfeessie. Normaal probear ik det soart bijeenkomsten te mijden. Ik scheid werk en prive zo völle mogelijk. Mar disse kear kon ik d’r niet onderuut. Ik was de baas.
Tja, dan mut ie wel. Hoewel, mien compagnon hef gewoon ezegd det e feest van zien moe had, mar dan had e better niet tijdens het feest tweets kunnen verzenden vanof de tribune van de Eagles.
Het personeelsfeest van mien stukkiesschrieffabriek wö’nn zo’n succes det ter plekke bedacht werd, det wie zoiets twee kear per joar zollen mu’n doene. Ok een kear met anhang. In mien geval betekent det dan twee personen die regulier onder personeelsfeessies uut probeart te komm. En sommigen van het personeel verdenk ik d’r van det ze nog tijdens het personeelsfeest wisselt van partner.
Mar goed, ik kreeg dus – lopende het feest – de vroage of ik det plan zagge zitten.
“Nou, earlijk gezegd ben ik gin bedrief begunnen öm mie oaver det soart vroang te buu’ng.”
“Mar ja, ie bent wel de baas.”
“Kan ik ok ‘nee’ zeng dan?”
“Nee.”
“Oke, ja, goed plan.”
“Mooi det ie d’r zo oaver denkt.”
“En dan nog wat, wat doe ie dit joar met kerst?”
“Met kerst? Det giet oe niks an.”
“Nee, ik bedoel met kerstpakketten en zo.”
Wrum mut ik oaver det soart dingen iets beslissen? Ik begunne mien bedrief ömdet ik anders oaver stukkies schrie’m denke dan de oale generatie stukkiesschrievers en angezien de oale garde de werkwijze van de leste dertig joar niet wol anpassen, zat d’r mar ien ding op: vöar mie zelf beginnen. En noe mut ik bedenken wulke kerstpakketten wule koopt.
“Nou, loat wie het dit joar ‘ns oaver de duurzame en ecologische boeg gooien”, bedach ik ter plekke. “Een pakket woar ie echt iets an hebt, wat niet gelieke bie het afval belandt, wat weinig energie ekost hef in de productie en gin schade an het milieu anbrengt as ie het wear van de hand doet. Iets öm te etten vöar bie het kerstdiner, mar dan gin vlees, gin transvetten en gin E-nummers.”
Het was al wat late op het personeelsfeest en ik weet niet of döar mien antwoard of döar de wijn kwam, mar ik werd meewarig an ekeken met wat glazige oong. “Zeg mar wat het budget is, dan regelt wie zelf wel wat.”
Een goeje baas mut kunn’ delegeren.
Denne van Knöldert.